- تاریخ: دی ۲۸, ۱۳۹۵
- شناسه خبر: 3544
رحلت جانسوز آیتالله هاشمی و یک بام و دو هوای صدا و سیما
عصرملّت – حجتالاسلام علی عسکری، معاون پارلمانی دانشگاه آزاد اسلامی یادداشتی درباره رفتار و سیاستهای صدا و سیما در قبال آیتالله هاشمی رفسنجانی نوشته است. در مقدمه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است که «وسا ...
در مقدمه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است که «وسایل ارتباط جمعی (رادیو و تلوزیون) باید در جهت روند تکاملی انقلاب اسلامی در خدمت اشاعه فرهنگ اسلامی قرار گیرد و در این زمینه از برخورد سالم اندیشه های متفاوت بهره جوید و از اشاعه و ترویج خصلت های تخریبی و ضد اسلامی جداً پرهیز کند.»
پیروی از اصول چنین قانونی که آزادی و کرامت ابنای بشر را سرلوحه اهداف خود دانسته و راه رشد و تکامل انسان را میگشاید، برعهده همگان و لازم است که امت مسلمان با انتخاب مسئولان کاردان و مومن و نظارت مستمر بر کار آنان به طور فعال در ساختن جامعه نمونه اسلامی (اسوه) که بتواند الگو و شهیدی بر همه مردم جهان باشد موفق گردد. «و کذلک جعلناکم امة وسطاً لتکونوا شهداء علی الناس»
همه مردم بهویژه نخبگان میدانند که مقدمه قانون اساسی تعیینکننده کلیت و چارچوب اصلی این میثاق ملی است و مانیفست نظام جمهوری ایران محسوب میشود. با این مقدمه هم ماموریت و هدف صدا و سیما روشن میشود و هم با رجوع و دقت در آن میتوان عملکرد این دانشگاه ملی و رسانه رسمی و جمعی کشور را به ارزیابی نشست.
روند تکاملی انقلاب اسلامی، اشاعه فرهنگ اسلامی، برخورد سالم با اندیشههای متفاوت و بهرهجویی از آنها و پرهیز از خصلتهای تخریبی و ضداسلامی مواردی است که مسئولان صدا و سیما باید آنها را نصبالعین خودشان قرار بدهند. تعیین سیاستهای مهم و تأکید به آنها از سوی قانونگذار برای صدا و سیما از این جهت است که یکی از بازیگران اصلی در شکلگیری رویدادهای ملی، رسانه ملی است و نقش تأثیرگذار مثبت و منفی آن بر احدی پوشیده نیست. اگر قانونگذار انتخاب مسئولان کاردان و مومن و نظارت مستمر بر کار آنان را بصورت موکّد توصیه کرده و به آیه قرآن تمسک جسته که خط سیر آنها و مردم مسلمان چگونه باشد برای این است که فرهنگ اسلامی و فرهنگ عمومی مردم توسط آن تعیین میشوذ و امت وسط و نمونه بودن مردم ایران را همین رسانه باید ترویج و تضمین کند. حال سوال این است که وضعیت گذشته و فعلی صدا و سیما همین است که اسلام، انقلاب و مردم طلب کند و یا چیز دیگری است که مایه دغدغه و چالش محسوب میشود؟!
در پاسخ به این سوال از روی عدالت و انصاف باید گفت:
۱.عملکرد رسانه ملی بویژه در دوران دفاع مقدس و سالهای بعدی آن به طور کلی مثبت بود چون نظرها و اجتهادها متفاوت است، سعی میشد در بیان و طرح موضوعات و مطالب، تفاوت و تنوع افکار و سلیقهها رعایت شود. آزادی و کرامت انسانها مبنای نظر قرار گیرد و راه رشد و تکامل همگان در سرلوحه کار آن باشد.
۲. به لحاظ سیاسی رفتار کلیشهای، کارکرد یکسویه و در مواردی باری به هرجهت بودن صدا و سیما از وقتی شروع شد که دولت نهم روی کار آمد. رئیس دولت از گروه خاص سیاسی بود و از همان گروه هم فردی سکاندار صدا و سیما شد. او سعی کرد منافع باندی و گروهی را جایگزین منافع و مصالح ملی کند و آشفته بازاری بر آنجا حاکم شد که هنوز هم ادامه دارد.
۳. وقتی نگارنده سالها پیش از این، با دبیرکل گروه افراطی و اصولگرای یاد شده در سیما مناظره میکردم بدون هماهنگی و سوال از بنده، افراطیترین چهره از همان گروه را جهت کمک به او روی آنتن بردند و فرد دوم تا توانست به آیتالله هاشمی رفسنجانی اهانت کرد. البته پاسخهایی هم از بنده شنید، از آن روز تا زمان مرگ ناگهانی این یار امام و رهبری نوع رفتار صدا و سیما علیه این مرد بزرگ، تخریبی و جفاکارانه بود. حداقل مطلب این است که خط سیر قرآنی و امت وسط بودن، اعتدال و عقلانیت در مورد ایشان و بسیاری از افراد خدوم رعایت نمیشد.
۴. مرگ ناگهانی این یار دیرین امام(ره) و رفیق و همسنگر رهبری با توجه به فضای حاکم بر صدا و سیما، شوک بزرگی برای مسئولان آن بود. آنها متوجه شدند که رفتارشان با معیارهای انقلاب اسلامی، آرمانهای امام و رهبری بهویژه پیامی که رهبری دادند همسویی ندارد و باید هرچه زودتر پاسخی برای افکار عمومی تمهید کنند ولی برنامهسازان متاسفانه در اغلب موارد سراغ چهرههایی رفتند که رفتارهای اهانتآمیز آنها به آیتالله هاشمی رفسنجانی هنوز از خاطره ذهنی مردم پاک نشده بود. به این اضافه کنید مجیزهگوییهای افراطی و تصویرسازیهای تکبعدی را؛ بهطوری که بسیاری از مردم میگفتند منظور این حضرات کدام هاشمی است؟ آیا منظور از او همان هاشمی است که شعار مرگ بر او مبنا بود و تخریب او در رسانه ملی ترویج میشد یا هاشمی دیگری که پس از مرگش از راه رسید و رسانه ملی را در تسخیر خود دارد؟
۵. نتیجه اینکه آیتالله هاشمی رفسنجانی واقعیتی غیرقابلانکار و سرمایه بزرگی برای کشور و نظام بود.
نحوه برخورد صدا و سیما با او در قبل از مرگ و پس از مرگش نشاندهنده یک بام و دو هوا بودن صدا و سیما است. این رفتار غیرحرفهای ضمن اینکه توهین به شعور مخاطب و مردم است هیچ دستاوردی برای رسانه ملی ندارد و حاکی از این است که این مرکز مهم، بودجهبر و برخوردار از خیل عظیم کارمند و امکانات از اهداف قانونی و رسالت خطیر اسلامی دور شده است و باید هرچه زودتر خودش را مورد واکاوی و پالایش قرار بدهد.
* نماینده پیشین مشهد در مجلس و معاون پارلمانی دانشگاه آزاد اسلامی