احمد شریفی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که بخش تولید هیچ وقت مورد حمایت کافی مسئولان نبوده است، اظهار کرد: مشکل اساسی واحدهای تولیدی، پول گرانی است که از سوی بانک‌ها در اختیار آن‌ها قرار می‌گیرد.

وی افزود: در همه کشورها بهره تسهیلات بانکی برای واحدهای تولیدی یک تا سه درصد است، اما در ایران واحدهای تولیدی برای تسهیلات بانکی باید ۱۸ تا ۲۰ درصد سود پرداخت کنند.

به گفته دبیر انجمن سنگ ایران، سود بالای تسهیلات بانکی امکان رقابت با واحدهای تولیدی بین‌المللی را از تولیدکنندگان ایرانی سلب می‌کند.

شریفی کمبود نقدینگی را از دیگر مشکلات واحدهای تولیدی عنوان و اظهار کرد: واحدهای تولیدی نباید فقط به بازارهای داخلی متکی باشند و شرایط رقابت در بازارهای جهانی باید برای تولیدکنندگان فراهم شود.

وی از بوروکراسی پیچیده در وزارتخانه‌ها و واحدهای اداری به عنوان مانعی در راه بهبود شرایط واحدهای تولیدی یاد کرد و گفت: علی‌رغم وجود قوانینی در حمایت از تولید و کسب‌وکار داخلی، در عمل واحدهای تولیدی برای گرفتن مجوزهای قانونی باید مراحل زیادی را طی کنند.

شریفی با بیان این‌که یکی از مهمترین چالش‌های واحدهای تولیدی، پرداخت مالیات بر ارزش افزوده است، خاطرنشان کرد: طبق قانون، مصرف‌کننده باید مالیات بر ارزش افزوده را پرداخت کند، اما وزارت اقتصاد و دارایی سازوکار لازم برای دریافت ارزش افزوده از مصرف‌کننده را ایجاد نکرده و از طرف دیگر تولیدکننده نیز به دلیل شرایط بد اقتصادی، قادر به دریافت آن از خریداران نیست. بنابراین در عمل پرداخت مالیات بر ارزش افزوده بر عهده واحدهای تولیدی است.

 به گفته دبیر انجمن سنگ ایران، در همه کشورها در سال‌های اول راه‌اندازی واحدهای تولیدی، تسهیلات بیمه‌ای و معافیت‌های مالیاتی در نظر گرفته می‌شود، اما در ایران چنین امکاناتی برای واحدهای تولیدی لحاظ نمی‌شود.