زینب سودی – برگزاری رویداد جوانی جمعیت آن‌هم بااین‌همه دستپاچگی و اعلام برگزیدگان آن به‌نحوی‌ که از دستگاه‌های دولتی به دلیل انجام وظایف ذاتی آن‌ها تقدیر شود یک‌بار دیگر ما را واداشت که دستگاه‌های دخیل در این موضوع را از ذهن بگذرانیم. بگذریم از اینکه برای اجرای سیاست‌های جمعیتی حداقل دو سال وقت لازم است و اجرای روتین دستگاه‌های مختلف ازجمله هلال‌احمر و علوم پزشکی عددی به جمعیت اضافه نمی‌کند که نیازمند تقدیر باشد. ضمن اینکه  در حال حاضر مسئله کاهش موالید، به امکانات بیمارستانی و مرگ‌ومیر نوزادان  برنمی‌گردد که مرکز ثقل ستاد جمعیت و وظایف قانون جمعیت را به عهده نظام پزشکی نهاده اند.

افزایش جمعیت، فرزند آوری و ترغیب به چند فرزندی اگرچه در این دو سه سال اخیر  به جهت تهدید جمعیت ایران، ضرورتی مهم عنوان‌شده  است ، اما وقتی به وظایف دستگاه‌های مختلف در این خصوص دقت می‌کنیم متوجه قصور بزرگی در وظیفه رسانه ملی در تصویرسازی از آن  می‌شویم. این موضوع ابعاد مختلفی دارد و  بدون هماهنگی اجزاء مختلف، ناقص است و کوتاهی یکی،  اتلاف هزینه و وقت اجزاء دیگر را نتیجه می‌دهد.  نمی‌شود حرف از افزایش جمعیت زد ولی رسانه‌ای که خانواده دارای چند فرزند را به تصویر بکشد، نداشت. متأسفانه  نظام هماهنگی را در این موضوع در دستگاه‌ها شاهد نیستیم. ابعاد مختلف ازجمله حل مشکل ازدواج و مسکن و شغل و درآمد مدام از سوی مردم و تحلیلگران مطرح می‌شود که درست هم هست . به‌نوعی که برخی پژوهش‌ها درسالهای اخیر نشان می‌دهد جوانان به داشتن سه فرزند تمایل نشان داده‌اند، اما شرایط ازلحاظ امکان ازدواج و مسکن و درآمد و حتی شرایط اشتغال و تناسب شغل زنان با وظیفه مادری و ضد خانواده بودن ساختارها  اجازه نمی‌دهد وگرنه این تمایل در جوانان هست.حداقل به گفته متخصصین جمعیت، برخی پژوهش‌ها این را نشان می‌دهد.

اما در این میان تاکنون ندیده‌ایم کسی از نقش رسانه و وظیفه او در تصویرسازی  از فرزند آوری چیزی بگوید و حتی از او مطالبه کند و او را  مورد سؤال قرار دهد.

 بله.  تلویزیون حتی در این روزها که ادعا می‌شود دیگر مخاطبی ندارد، هنوز هم رسانه اولِ مردم است. مردم شاید اخبار را از دیگر رسانه‌ها پیگیری کنند اما فیلم و سریال و تبلیغات بازرگانی هنوز دیده می‌شود. اما کسی  نمی‌بیند تلویزیون در این رابطه مسئولیتی به عهده گرفته باشد.

امروز هرکجا که صحبت از جمعیت و فرزند آوری است سعی می‌کنند در این باور به مردم کمک کنند که فرزند سوم و چهارم داشتن خیلی هم سخت نیست. درصورتی‌که در این سال ها هرچه بیشتر گذشته، تلویزیون بیشتر این تصویر را ذهن مردم زدوده است. شما حتی در سریال‌های تاریخی هم می‌بینید که آدم‌های داستان مخصوصاً آدم‌حسابی‌ها دو یا حتی یک فرزند دارند. در زمانه‌ای که هنوز خانواده‌هایی داریم که تا ۴یا ۵ فرزند هم دارند، تلویزیون نه در سریال‌ها و حتی در تبلیغات بازرگانی نیز تصویری که از خانواده ارائه می‌کند پدر و مادر فقط با یک فرزند است.

ازاین‌رو اگر قرار باشد کسی در این خصوص محاکمه شود،صداوسیما است. صداوسیما اولین مقصر تصویر زدایی از خانواده دارای چند فرزند است. به‌طوری‌که حتی  ما که خودمان در خانواده پرجمعیت بزرگ‌شده‌ایم  هم نمی‌دانیم اگر چهار فرزند داشته باشیم، اداره آن  خانواده چگونه است؟ این کاری است که صداوسیما با اذهان مردم کرده، که درعین‌حال  که یک تجربه را زندگی می‌کنیم در همان حال تصویری از آن در ذهنمان نداریم. حتی در سریال مختارنامه هم نشانی از خانواده با چند فرزند نمی‌بینیم. در آخرین سریال تاریخی که کلاه پهلوی بود هم همین‌طور. در این فیلم همه دو  فرزند دارند. درحالی‌که اگر سیاست نظام، هماهنگ در این موضوع رعایت می‌شد باید رسانه ملی هم تکلیفش را در این خصوص انجام می‌داد و  این یعنی تصویر زدایی از خانواده‌ای که چند فرزند دارد. یعنی ما، که نمی‌توانیم تصور کنیم چهارتا بچه داشتن یعنی چه؟ ممکن است بگویید وقتی سایر مسائل حل‌نشده باشد نشان دادن خانواده با چند فرزند  چه دردی را دوا می‌کند؟ پاسخ این است  در بسیاری از مباحث فرزند آوری مسئله این است  که حتی اگر مشکل مالی هم نباشد، زن و مرد تصوری از خانواده با بیش از دو فرزند ندارند و  تصویر کاری می‌کند که مردم و خانواده‌ها و زن و مرد در این مورد باهم حرف بزنند و گفت و گو ابتدای تغییر و  تصمیم است.