خورشیدی: آقای روحانی ۱۴۶ شعار و وعده انتخاباتی در حوزه اقتصاد داده بود و همۀ اینها به اقتصاد و معیشت مردم مربوط می شود که اکثر این وعده ها را گفته بود ظرف چندماه عملیاتی می کند. همچنین گفته بود من آنچنان مردم را غرق در ثروت می کنم که نیاز به یارانه ۴۵ هزار تومانی نداشته باشند و در سال اول بخش وسیعی از بیکاری را حل خواهم کرد یا تحصیلکرده های بیکار را شاغل خواهم کرد. ولی تا به امروز این وعده ها محقق نشده است. متاسفانه سیاستی که آقای روحانی در بحث اقتصادی انتخاب کردند، سیاستی بود که الزاماتش دست خودش نبود و دست طرف مقابل بود که هیچ گونه تعهدی ندارد. ایشان آمدند سیاست داخل را کاملاً به سیاست خارجی و بخصوص آمریکایی ها گره زدند و به قول هایی که آنها داده بودند توجه کردند ولی به دلسوزی مردم و منتقدان توجه نکردند و دیدیم الان به جایی رسیدیم که برجام شد هیچ، و آن زحماتی هم که در طول این ۳ سال خودشان و تیم هسته ای کشیده بودند به باد رفت. در حال حاضر ما در اجماع هستیم و می بینیم که اکثریت مردم نظر کاملاً منفی نسبت به عملکرد ایشان دارند. آقای روحانی به طور قطع در سال ۹۶ پیروز نخواهد بود.

خورشیدی: اولاً آقای مصباحی مقدم این حرف را تکذیب کرد و جامعه روحانیت هم اعلام کردند نظر خود ایشان است. مساله دوم ، مردم چقدر به جامعه روحانیت و احزاب اصولگرا و اصلاح طلب گرایش دارند؟ اینها چقدر نقش دارند؟ احزاب ۵۰، ۱۰۰ نفری که هیچ نقشی در سازماندهی افکار مردم ندارند، چه کار می توانند کنند؟ الان جامعه از اصولگرایی و اصلاح طلبی عبور کرده است. درست است که الفاظ جدیدی آمده است اما در هر صورت شما این احزاب را در جامعه دارای جایگاه قابل اعتنایی نمی بینید و اینها جایگاهی ندارند مانند جمعیت ایثارگران، رهپویان، حزب اصلاح-طلبان ملت.  اینها در جامعه هیچ نقشی ندارند. آیا جامعه منتظر این است که ببیند آقای صادق خرازی چه می گوید؟! آقای حسین فدایی یا آقای صادق خرازی در بین مردم چه جایگاهی دارند؟! مردم منتظرند که اینها حرف بزنند بعد بروند دنبال حرف اینها؟! اصلا اینطور نیست.

مسئله دیگر این است که در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده، جاذبه های شخصیت، مناظره ها، برنامه ها،و…خیلی نقش دارد و حرف اول را می زند. اطرافیان و حمایت این فرد یا آن فرد از یک شخصیت و کاندیدای ریاست جمهوری خیلی اثر ندارد. در سال ۹۲ حرف ها و شعارهای آقای روحانی رای آورد و آقای هاشمی و رئیس دولت اصلاحات اگرچه نقش داشتند ولی آنچنان که گفته می شود نقش نداشتند و شعارهایی که آقای روحانی می داد خودش هم می دانست عملیاتی نمی شود.

خورشیدی: یک بخشی بله، یک بخشی مانند مصباحی مقدم، لاریجانی و باهنر همراه او هستند ولی آنها نقش زیادی ندارند و نمی توانند رای او را تقویت بکنند. آقای روحانی فقط می تواند یک  کار قدرتمند اقتصادی را استارت بزند. اگر ایشان واقعا روشش را اصلاح کند و از مردم عذرخواهی کند و کار درست اقتصادی انجام بدهد، مردم به او اعتماد می کنند. مردم ما قدرشناس هستند و  به نظرم این تنها راهی است که ممکن است یک مقدار فضا را تعدیل کرد. به هرحال من راهی نمی بینم، نه برای ایشان و نه برای خیل عظیم اصولگرایان که صف بستند که اگر آقای روحانی رای نیاورد، بیایند. هیچ کدام از اینها رای نمی آورند، اگر آقای احمدی نژاد بیاید اوضاع فرق می کند و تحلیل، تحلیل دیگری می شود.

خورشیدی: خیر.

خورشیدی: بعید می دانم.

خورشیدی: هر دو. بیشتر خود  آقای احمدی نژاد. تفکر او این است که جناح خیلی نقشی ندارد و همه از جناح ها گذشته اند و همه این را می دانند. این یافته جدیدی نیست. فکر می کنم، پازل سال ۸۴ به نوعی در حال تکرار است، منتها آدم ها ممکن است تغییر کنند. آن زمان آقای هاشمی بود و الان آقای روحانی است، هر چه جلوتر می رویم بیشتر عملیاتی می شود و خانه ها پر می شود.

خورشیدی: پیش بینی ام این است که دوقطبی یا سه قطبی بوجود خواهد آمد. آقای روحانی است با آقای احمدی نژاد و یک نفر دیگر از اصولگرایان . در این وضعیت پیش بینی من این است که هیچ کدام از این افراد، اگر این روندی که الان وجود دارد ادامه پیدا کند، رای به دست نخواهند آورد. نظریه دوم من این است  که انتخابات بین آقای احمدی نژاد و آقای روحانی به دور دوم کشیده می شود و  فکر می کنم آقای روحانی حریف آقای احمدی نژاد نمی شود، اگر سه مرحله ای هم شود باز همین اتفاق می افتد. من مجددا عرض می کنم آن قشر میانه را یادتان باشد که ۷۰ درصد دغدغه هایی را دارند که آقای احمدی نژاد می تواند این دغدغه ها را نمایندگی کند و آقای روحانی نمی تواند.

خورشیدی: نظرشان مشخص است. احمدی نژاد به هر کسی که دغدغه مردم را دارد، چه اصولگرا، چه اصلاح طلب، احترام می گذارد و هر کسی دغدغه مملکت و کشور را ندارد مورد علاقه او نیست.