تغيير و تحولات مديريتي يك امر طبيعي و عادي است و معمولا تمامي مديران بعد از طي كردن يك دوره مديريتي ۴ ساله تغيير پيدا مي كنند و حتي براساس اصول علم مديريتي جابجايي نيروها و عمر مديران بايستي بر اساس اصول نوين باشد و يك مدير بيشتر از ۴ سال نمي تواند خودش را در يك مجموعه نشان دهد و اين مساله در تمامي مناصب مديريتي كشورهاي مختلف ديده مي شود.
حضرت علي(ع) مي فرمايند : ” اگر اين مقام ، قدرت و ثروت پايدار بود ، به تو نمي رسيد” و تا بحال افراد زيادي روي صندلي هاي مديريتي تكيه داده و افراد زيادي جاي خود را به آنها داده اند.
اما متاسفانه يكي از مولفه هاي مهم و فراموش بعد از تغيير و يا در آستانه تغيير ؛ عدم تكريم ، تخريب ، شيطنت ،جوسازي و پشت كردن به كساني است كه توسط همان مديران و همقطاران آن حوزه تا ديروز ( به به و چه چه ) او را مي گفتند.
ادب اسلامي و نزاكت ايراني حكم مي كند با تغيير افراد جايگاه ها حفظ شود و قرار نيست كسي كه قرار است او تغيير پيدا كند مديران زيردستش به او پشت كنند ؛ بدرقه با عزت وتكريم افراد و نيروها تو همكارانش ضرورتي انكارناپذير است كه بايستي فرهنگ سازي شود.
چهارشنبه هفته گذشته با مصوبه هيات دولت محمدمهدي شهرياري ديپلمات جايگزين ” قربانعلي سعادت ” شيخ الشيوخ استانداران و باتجربه ترين استاندار كشور شد، سعادتي كه خود متولد اين استان است و از ۶۴ عمرش حدود بيش از ۴۰ سالش را در اين استان گذران عمر كرده و از اين ۴۰سال حدود ۱۱ سال استاندار ، ۲ سال معاون سياسي و چند سال هم مديريت و پايه گذار جهاد استان بوده ، مديريتي كه به رغم انتقادات وارده زير و بم استان ، نيروها و جريان هايش را خوب مي شناسد. اما متاسفانه در اين دوره انتقادات عملكرديش به نسبت دوره هاي گذشته بيشتر شد و برخي از همين انتخابهاي اشتباه و ميدان داري برخي افراد ناكارآمد و بزرگ كردن برخي از چهره ها باعث گرديد از همان روز زمزمه تغييرش عده اي كه تا ديروز همراه و هميار او بودند فعاليت خود را از زير بيرق او خارج ساخته و  به اوپشت كرده و حتي به او خيانت كردند. متاسفانه همان روز معرفي گزينه استانداري آذربايجان غربي مديران و روساي صاحب منصبي بودن كه در همان ثانيه اول پيام تبريك براي مدير و استاندار جديد نوشتن و در كانال ها و گروه هاي اداري خود فرستادند.
مديران كلي كه با تمام توان توسط سعادت حمايت شدند و با حمايت و همراهي وي هدايت مجموعه كاري خود را برعهده داشتند ، ولي متاسفانه آن مديران ثابت كردند براي كسب آن صندلي اقدام به هركاري مي كنند و بدون شك بايد گفت لياقت حتي آن صندلي را هم ندارند.

 البته اين بمعناي اين نيست كه پيام تبريكي صادر نشده و يا شاخه گلي اهدا نشود ، بلكه در كنار اين تبريك حتما مدير قبلي تكريم شده و در سايه همين تكريم خير مقدم و تبريك براي مدير بعدي در نظر گرفته شود.
هيچ وقت فراموش نمي كنيم مراسم توديع و معارفه يكي از استانداران اسبق استان در يكي از سالن ها حتي برايش در رديف جلوي صندلي هم نگه نداشته بودند و مجبور شدند صندلي ديگري و تك نفره چوبي برايش از بيرون بياوردند ، در حالي كه همه از ابهت و قدرت آن استاندار واهمه داشتند و مگر مديري جرات كم كاري و يا غيره در برابر او را داشت!
آيا نمي شود اين بدعت هاي غلط را از بين برد؟ آيا نمي شود مديران و مسئولان ما همانطور كه در روز معارفه استقبال مي شوند در روز توديع بدرقه شوند؟ نكته مهم اين پازل اصلاح ترويج غلط فرهنگ بدرقه افراد در سيستم اداري كشور و اين استان است و ضرورت تغيير اين رويه وجود دارد.

منبع : جوان پرس