پیام ملّت – کشتی ورزش اول این مرز و بوم است. در واقع می توان گفت، ورزش هایی که دارای روح پهلوانی هستند، از دیرباز اهمیت ویژه ای در تاریخ و فرهنگ این دیار کهن داشته اند.

ورزش قدیمی و اصیل کشتی در جای جای سرزمین مان با رگ و ریشه مردم عجین بوده و زنجان هم از این قاعده مستثنی نبوده است. چه گوش شکسته ها و چه پهلوانان و قهرمانانی که خاک این ورزش را نخوردند تا این رشته ورزشی کهن به جایگاهی برسد که در دنیا این ورزش را با نام نامی ایران بشناسند.

همه چیز برای من از یک اتفاق شروع شد. در نوجوانی و در سال ۱۳۳۸ برای تماشای مسابقه کشتی که بین شهرستان زنجان و باشگاه پولاد تهران برگزار می شد، در محل مسابقه که در دبیرستان شریعتی کنونی بود حضور پیدا کردم و با تماشای این مسابقه بود که علاقه من به این ورزش سنگین شکل گرفت. در آن زمان ورزش زنجان خلاصه می شد، در دومیدانی، کشتی، ورزش زورخانه ای و والیبال در زمین خاکی.

آن موقع محلی در سبزه میدان اختصاص به تمرین کشتی داشت که بنده آنجا ثبت نام کردم و به مربیگری مرحوم حسن اشراق و مرحوم حسن شیخی که از قهرمانان نامی کشور بودند به تمرین پرداختم و با استعدادی که داشتم هر روز پیشرفت می کردم. در اسفند سال۴۱  برای مسابقات دوستانه که در شهرستان های رشت و بندرانزلی انجام می شد اعزام شدیم که من در وزن ۵۷ کیلوگرم انتخاب شده بودم و تجربه بسیار خوبی برایم بود. در سال۴۲ هم جهت انتخابی قهرمانی کشور در تهران شرکت کردم. در آن زمان زنجان و تهران جزء استان مرکزی بودند. در این مسابقات آقایان مهدی گلشنی و مرحوم حسن اشراق مقام خوبی کسب نمودند و من که در وزن۵۷ کیلوگرم شرکت کرده بودم، توفیق چندانی نداشتم. ذکر این نکته هم ضروری است که آن زمان امکاناتی که در زنجان داشتیم، اصلا قابل مقایسه با تهران و حتی خیلی از شهرهای دیگر نبود.

در غیر این صورت خیلی موفقیت های بیشتری نصیب مان می شد. بین سال های ۴۱ تا ۴۵ در مسابقات مختلفی که در سطح  زنجان برگزار می شد و قهرمانی و مدال های مختلف کسب کردم. در سال ۱۳۴۴ تمرینات کشتی به دلیل کمبود شدید بودجه و نبود هیات کشتی به طور کل تعطیل شد. در این شرایط بنده با کمک دوستان دست به کار شدیم تا دوباره کشتی زنجان احیا شود. هر یک از ما کشتی گیران مبالغی جزئی پول جمع آوری و به کارگر باشگاه که نظافت و نگهبانی محوطه را به عهده داشت، پرداخت می کردیم. به این ترتیب جوانان مشتاق کشتی به تمرینات بازگشتند. برای تشویق کشتی گیران مسابقه ای بین زنجان و شهرستان بیجار ترتیب دادیم.

به تدریج علاقمندان بیشتری برای ثبت نام مراجعه کردند و کشتی زنجان رونق بیشتری به خود گرفت و کشتی گیران توانمند و ارزنده ای به جامعه ورزش کشور تحویل داده شد. در این سال بود که افتخار دریافت جایزه از سوی فرماندار کل زنجان که آن موقع آقای نقابت بودند، نصیب این جانب شد. بالاخره در سن۲۶ سالگی و در حالی که در اوج بودم و می توانستم چندین سال دیگر به ورزش ادامه بدهم به علت مشغله زیاد که فرصت تمرین را از من می گرفت، تصمیم گرفتم از کشتی خداحافظی کنم.

از آن زمان به بعد هم به عنوان یکی از متعصبان به کشتی تمام اخبار کشتی ایران و جهان را پیگیری کرده ام. بنده به عنوان یک پیشکسوت عرصه کشتی برای تمام کشتی گیران ایران زمین به ویژه کشتی گیران زنجان آرزوی سربلندی و توفیق روزافزون دارم.

۱۱۰/ق