* مسعود ملکی- انتقاد، اعتراض و جلسه پشت جلسه  تکرار مکرات کردیم، ولی هنوزم که هنوز است، نه دمی به کالبد نیمه جان دوومیدانی زنجان دمیده شده نه حداقل امیدی به بهبودی پیکر بیمارش است.

مدت هاست به هر زبانی فریاد می زنیم، به داد دوومیدانی زنجان برسید. صدای نگرانی مان که زیاد بالا می رود و طاقتمان طاق  جلسه ای با اعضاء و نفرات خود گذاشته می شود و بعد از اتمام جلسه همه راضی و خشنود از اینکه مثلا قدمی برداشته اند و شاید با وجدانی آسوده به دفاتر و پشت میزهایشان برمی گردند تا دوباره مسابقه ای بشود و این دمل سرباز کند و دوباره جلسه ای برگزار کنند و میوه ای تناول کنند و یک مسکنی به این بیمار در حال احتضار بدهند و باز مدت ها بروند و باز صدای اعتراض و انتقاد ما بماند که بماند.

مدت هاست قول ، امیدواری و انتصاب و وعده  امروز و فردا چیزی عایدمان نشده است.  
مدتهاست می گوییم،بیایید ریشه مشکلات دوومیدانی را ببینید و حل کنید.

نتایج مسابقات دلیل و حجت ادعای ماست
دوومیدانی زنجان در ضعف مدیریتی غرق شده، دستی دراز کنید، کمر همت ببندید تا نجاتش بدهیم، اما افسوس نه گوش شنوایی هست و نه غیرت و همتی.  

برای بنده و عده ای که دیده ایم، دوران طلایی دوومیدانی زنجان در ماده های مختلف به خصوص صحرانوردی که از قدیم دستی نیز بر آتش آن داشته ایم، وقتی می شنویم که در مسابقات قهرمانی صحرانوردی کشور در بخش بانوان و آقایان که چندی پیش در مریوان و گرمسار برگزار شد، به غیر از مریم محمودی که با تلاش و غیرتی مردانه آبروداری کردند و با تلاش فراوان خود به مقام قهرمانی رسیدند ، دستمان از بقیه مقام ها خالی مانده،کاری جز برآوردن آه و حسرت و تکان دادن سر از تاسف نمی ماند.

شنیده اید که ما در قسمت آقایان هیچ نتیجه ای کسب نکردیم یا خبرش هنوز به شما نرسیده است؟
اگر خبرش را نشنیده اید یا فراموش کرده اید که اینجا کدام استان است، بنده یادآوری می کنم، اینجا همان کنیای ایران است که حالا با وجود اینکه بیشتر استان ها ( به خاطر عدم اعزام تیم ملی به مسابقات برون مرزی درسال ۹۷ ) با تیم ضعیف شرکت کرده اند، باز نتوانست نمره قابل قبولی بگیرد.

به طوری که در قسمت نوجوانان که باید نوید آینده روشن دو ومیدانی را بدهد و عملکرد هیات کنونی را نمایان سازد، نتیجه درخور توجهی کسب نشده و با منفی ۹۷ تیم دهم تیم می شود.

در قسمت جوانان در بخش بانوان اصلا ورزشکاری نداشتیم و در قسمت آقایان با منفی ۷۱ نهم تیمی می شود، پایین تر از استان هایی که اصلا دو ومیدانی نداشتند.

مدیریت ضعیف و عملکرد نامطلوب هیات باعث شده، قهرمانان هیات عطای دوومیدانی را به لقایش بخشند و به رشته های دیگری چون دوگانه، سه گانه و فوتبال روی آورند.

باز بانوان در این آشفته بازار ضعف های مدیریتی که به جان دوومیدانی افتاده، آخرین سنگر دوومیدانی را حفظ کرده اند که وقتی انتقادی به مدیریت می شود، خود را پشت مقام های آنها پنهان کنند و حداقل در قسمت بانوان حرفی برای گفتن داشته باشند که آن هم اگر اهل فن باشید دانستنش زیاد سخت نیست که هر چه دارند از غیرت و همت خودشان دارند نه حمایت و مدیریت دوستان.
وگرنه نتیجه اعمال مدیریت دوستان همان رتبه۱۷ و۲۷ صحرانوردی بزرگسالان بیشتر نیست، البته بگذریم، از دیگر دونده های زنجان که حتی به خط پایان نر سیده اند.

نتایج درخشان مدیریت هیئت زمانی بیشتر خود را نشان می دهد که از بین ۹۵ ورزشکار دعوت شده به اردوی نوجوانان حتی یک نفر هم از زنجان نیست!.

اگر بگویید، دلیل این همه آشفتگی و بی برنامگی و پسرفت دوومیدانی را از چه شخص و مقامی باید بپرسیم، قدم بزرگی برداشته اید.
سوال بزرگ اینجاست که چرا استان زنجان دیگر نمی تواند در عرصه مسابقات حرفی برای گفتن داشته باشد؟
* آیا منابع و استعدادهایمان تحلیل رفته یا تغییر کرده؟

* آیا دچار کمبود امکانات سالن و غیره هستیم ؟

*آیا در قسمت سرمایه و مکمل های مالی دچار مشکل هستیم؟

یک حساب سرانگشتی از میزان درآمد بالای سالن دوومیدانی ایپکچی هم یک جواب نه بزرگ به این سوال ما می دهد.
البته سوال پس این همه نقدینگی و سرمایه به کجا می رود، به جای خود باقی و لاینحل مانده است؟

پس بی شک مشکل اصلی و اساسی دوومیدانی زنجان، نبود مدیریت صحیح و حساب شده را نشانه می گیرد که چرا این سرمایه کافی مالی و انسانی را نمی تواند درست هدایت کند.
ضعف مدیریت در عدم جذب اسپانسر قوی و معتبر خود مزید بر علت در عقیم ماندن دو ومیدانی زنجان شده که خود برخلاف وعده های انتخاباتی ریاست هیات دوومیدانی است.

بی شک با این اوضاع پیش آمده ،دوومیدانی زنجان به قهقرا می رود و امیدی به نجات آن نیست.

در این بین جای بسی گلایه از مسئولان و متولیان ورزشی استان است که لب به سکوت بسته اند و هر روز شاهد نابودی بیشتر دوومیدانی زنجان می شوند

آیا وقت آن نشده که برای کشتی در گل مانده دوومیدانی استان زنجان باید چاره ای اندیشید؟

آیا زمان اصلاحات دوو میدانی فرا نرسیده است؟

سکوت معنادار مسئولان شائبه های زیادی را در ذهن می پروراند که برای ورزش این استان اصلا مناسب نیست

یادمان نرود، استان زنجان یکی از اولین خاستگاه های دوهای استقامت ایران بوده و قدمتی نزدیک به یک قرن دارد که امروزه به چنین حال بیمارگونه ای دچار شده است

انتظار خانواده بزرگ دوومیدانی استان زنجان از مسئولان عالی رتبه استان از جمله استاندار و مدیر کل ورزش و جوانان استان این است که هر چه سریعتر به وضعیت دوومیدانی ورود کرده و علت این مشکلات و دردهای مزمن را شناسایی کنند تا قبل از قطع امید کامل، جلوی مرگ زود هنگام دو ومیدانی را بگیرند.

*مربی دوومیدانی