انتخابات مجلس یازدهم هم بعد از اعلام رسمی پایان رأی گیری و اعلام اسامی منتخبان به پایان رسید در حالی که نسبت به ادوار گذشته مشارکت پایینی را تجربه کرد.

از پیش بینی ها و ادعاهای برخی ها قبل از انتخابات و احتمال شیوع کرونا که بگذریم ،عده ای عدم وجود رقابت واقعی و تک صدایی به نفع اصولگرایان را دلیل عدم مشارکت در انتخابات دانستند در حالی که خود به ریزش بدنه اجتماعی شان که نتیجه بی عملی و ناکارآمدی بود آگاه تر بودند. به هر حال نمی توان عدم مشارکت را به تک صدایی و عدم وجود میدان رقابت فعال گره زد وقتی عملکرد شش ساله دولت، دلیل مهم ناامیدی بخش مهمی از مردم بود. اینجا دیگر وقت مصادره به مطلوب اصلاح طلبان نیست ،وقتی سهم بزرگی از دلایل شکاف بین مردم و حاکمیت، مال آنها است.

مجلس یازدهم در حالی با پیروزی اکثریت اصولگرایان آغاز به کار خواهد کرد که بخشی از مردم در پی اتفاقات اخیر و احساس یأس از عدم تأثیر گذاری در  تصمیمات کشور، بی اعتنایی سیاسی را برگزیدند و شاید اعتماد شان به مجلس و سایر نهاد ها را از دست داده اند.جامعه نباید ازاینکه می تواند در همه ایام در سرنوشت خود تاثیر گذار باشد ناامید و سر خورده شود.برای همین وظیفه مجلس یازدهم سنگین تر از دوره های قبل است و باید با عملکرد خود هم اعتماد را به بدنه اجتماعی مردم برگرداند و هم در پی بهبود معیشت زخم خورده آنها باشدو همینطور باید به فکر بستری برای اعتراض مردم حتی به منتخب خود ایجاد کند.

فرصتی که امروز به اصولگرایان داده شده اگر منتج به برگرداندن اعتماد مردم به نهادهایی مثل مجلس نشود باید نگران روی گرداندن مردم از انتخابات آتی هم باشیم.چرا که بر خلاف تصور رایج، اتفاقاً اقبال به انتخابات و یا روی گرداندن از آن نشان از پویایی و زنده بودن جامعه و حساسیت او به عمکردها است.

مجلس یازدهم در دوسال پایانی دولت باید او را مجبور به تمرکز بر توان داخلی و قطع امید از مذاکرات برای حل مشکلات کشور کند. این بار نمایندگان با ادوار گذشته خودشان باید تفاوتهایی در شیوه شناخت مسائل کشور داشته باشند.به ویژه در تشکیل تیم کارشناسی در حوزه های  تخصصی که تا کنون  از آن بی بهره بوده اند.

مجلس یازدهم باید استقلال خود را در برابر تصمیمات کلان کشور به عنوان وکیل مردم حفظ کند. عملکرد مجلس یازدهم باید به بهبود شرایط زندگی مردم و رسیدگی به مطالباتشان، چه آنها که رأی دادند و چه آنها که بی اعتنایی کردند و رفع خلأ های حاکمیتی به گونه ای که مردم خود را بیگانه از حاکمیت تلقی نکنند بیانجامد. به شرط اینکه  منتخبان ،پیروزی در انتخابات را پایان کار ندانند و نظارت بر اعمال دولت را چه به نفع رأی دهندگان و  چه به نفع قهر کنندگان رقم بزند.

مجلس هنوز هم در رأس امور است اگر لانه امنی برای باندبازی ها و قبیله گرایی سیاسی نباشد. مجلس منفعل دربرابر تبعیض و مهم تراز همه احقاق حقوق کارگران معترض، مجلس جمهوری اسلامی نیست.

البته نظارت مردم هم بر عملکرد نمایندگان نباید فراموش شود. امروز فردای انتخابات است و وقت نظارت بر عملکرد. منتخبی که رفته تا مجری شفافیت آرا و اصلاح نظام مالیاتی و احیای عدالت آموزشی و …. باشد نباید لحظه ای خود را فارغ از نظارت موکلان ببیند.

دغدغه نمایندگان  ، باید تک تک کسانی باشند که از مشارکت امتناع کرده اند. امروز مهم ترین وظیفه مجلس شورای اسلامی احیای امید در همین بدنه نا امید، ازطریق کارآمدی است.