پیام ملّت– معاون نظارت و پایش محیط زیست استان زنجان با بیان این که بهره گیری از پلاستیک برای کشت محصولات کشاورزی در نواحی گرم و خشک هرچند در صرفه جویی آب و مصرف سموم علف کش کمک می‌کند و به عنوان مزیت این روش کشت عنوان می شود گفت: در اصل این روش کشت، قاتل خاموش محیط زیست محسوب می‌شود، زیرا پلاستیک باقیمانده در خاک به شکل عایق عمل کرده و مانع تنفس طبیعی خاک می‌شود.

علی اسدی در گفت و گو با خبرنگار «پایگاه خبری- تحلیلی پیام ملّت» با اشاره به این که نایلونی که توسط صیفی کاران جهت کشت مورد استفاده قرار می گیرد به مدت طولانی در طبیعت باقی می ماند و به راحتی قابلیت تجزیه توسط میکروب ها را ندارد اظهار کرد: جهت کاهش مخاطرات زیست محیطی بعد از اتمام دوره برداشت محصول، باید این نایلون ها از سطح خاک جمع آوری و به مراکز بازیافت تحویل گردند.

وی افزود: کشت نایلونی را باید از مخاطرات جدید زیست محیطی دانست چرا که در این روش پلاستیک‌های به کار رفته متاسفانه در حین کشت جمع آوری نمی‌شود و در خاک مدفون باقی می‌مانند به طوری که در دهه‌های اخیر استفاده از پلاستیک به طرز چشم گیری در تمام زمینه ها افزایش پیدا کرده و این موضوع به کشت محصولات کشاورزی هم سرایت کرده است به طوری که در حال حاضر مصرف بیش از اندازه پلاستیک و رهاسازی آن در محیط از چالش‌های مهم زیست محیطی است.

به گفته این مقام مسئول جمع آوری نایلون هایی که در زمان کشت استفاده شده است، می تواند ارزش اقتصادی برای کشاورزان نیز داشته باشد اما متاسفانه برخی از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی نایلون را بر روی زمین رها می کنند که می تواند معایب زیست محیطی و مشکلاتی را برای طبیعت ایجاد کند.

معاون نظارت و پایش محیط زیست استان زنجان تصریح کرد: برای تجزیه پلاستیک‌های باقی مانده در خاک بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال زمان نیاز است و به علت شیمیایی بودن این مواد اثرات نامطلوبی بر گیاهان و جانوران دارد و حتی گاهی اوقات منجر به سمی شدن خاک می‌شود، از سویی دیگر علاوه بر آلودگی‌های آب و خاک و تاثیر منفی که رهاسازی پلاستیک بر کیفیت این دو باقی می‌گذارد باید به آلودگی هوا نیز اشاره کرد،چرا  که بعضا کشارزان پس از جمع آوری پلاستیکها با سوزاندن آنها باعث انتشار آلاینده ها به هوا می گردند.

وی تاکید کرد: در صورت سوزاندن پلاستک های حاوی کلر مثل پی وی سی ترکیبات بسیار سمی شامل گروه دای اکسین ها و فورانها می گردد که این ترکیبات سمی جزو ترکیبات پایدار در طبیعت (POPs) بوده و  و بیش از صد سال در طبیعت باقی می ماند و وارد زنجیره غذائی می گردد.

اسدی با بیان این که پلاستیک با تکه تکه شدن، به سهولت توسط باد در نواحی بیابانی جابه جا و سبب انتشار آلودگی در نواحی دیگر نیز می‌شود افزود: این امر سبب آسیب پذیری پرندگان و جانواران و در معرض خطر قرار گرفتن نسل آن‌ها نیز می‌شود و ممکن است خورده شدن پلاستیک توسط جانوران مسمومیت و مرگ آن‌ها را به دنبال داشته باشد و در نتیجه تنوع زیستی هم به خطر می‌افتد./ب