علی اسدی در گفت و گو با خبرنگار «پایگاه خبری- تحلیلی پیام ملّت» با اشاره به این که محیط زیست استان زنجان آلودگی آب زنجانرود را تایید می کند اظهار داشت: این رودخانه از فاضلاب های شهر زنجان سرچشمه می گیرد و این خود منبع آلودگی آب این رودخانه است.

وی افزود: یکی دیگر از دلایلی که منجر به آلودگی آب زنجانرود می شود کشاورزی در حاشیه و حوضه آبریز این رودخانه است زیرا با کشت محصولات کشاورزی و استفاده از سم و کود در نهایت عوامل مذکور در هنگام بارندگی همراه با خاک شسته شده و وارد آب رودخانه می شود.

معاون پایش و نظارت محیط زیست استان زنجان با بیان این که مصرف سموم و کود در حاشیه این رودخانه باید با برنامه ریزی و نظارت مورد استفاده قرار گیرد تا آلودگی و تبعاتی برای محیط زیست نداشته باشد عنوان کرد: استفاده از روش های مبارزه بیولوژیکی تا حد امکان در مقابله با آفات و امراض، جایگزین کردن کودهای دامی و آلی به جای کود های شیمایی می تواند تا حدودی از معضلات زیست محیطی کاسته و کاهش آلودگی زنجانرود را نیز در پی داشته باشد.

این مسئول در ارتباط با این موضوع که چرا آب رودخانه های فصلی همانند آرپا چایی و والارود که در مسیر رودخانه زنجانرود آلوده قرار دارند، بعد از پیمودن مسافت های طولانی به این رودخانه می پیوندند گفت: این رودخانه ها جزء حوزه های آب ریز رودخانه زنجانرود بوده و می بایست آب رودخانه های مذکور وارد رودخانه زنجانرود شود و در صورتی که رودخانه زنجانرود آب های پذیرنده نداشته باشد کیفیت آب آن بدتر شده و میزان آلودگی افزایش می یابد.

اسدی افزود: به دلیل این که سرچشمه رودخانه زنجانرود فاضلاب است در صورتی که آب مسیل ها به این رودخانه وارد شوند با رقیق سازی و  افزایش دبی کیفیت آب آن را بهبود می بخشند.بنابراین باید حق آبه این رودخانه رعایت شود و  حق آبه های مربوطه از طریق رودخانه های حوصه آبریز وارد این رودخانه  شوند.

به گفته وی، با ورود آب از مسیل ها به رودخانه زنجانرود دبی آب در آن بالاتر رفته، در طی مسیر تلاطم ایجاد شده و بعد از طی مسافتی رودخانه خود پالایی انجام می دهد و آلودگی موجود در آن کاهش می یابد. 

معاون پایش و نظارت محیط زیست استان زنجان با بیان این که این امکان وجود ندارد تا در مقابل تمام رودخانه ها و مسیل های در حال جریان سد یا بند احداث شود تصریح کرد: احداث سد دارای مشکلات زیست محیطی است که یکی از این مسائل، پایین رفتن سطح سفره آب های زیر زمینی، خشک شدن آب چاه ها و چشمه های در مسیر آب رودخانه ها و مسیل های فصلی است.

این مسئول با تاکید بر این که مهم ترین روش برای مهار آب های سطحی در حین بارندگی و ممانعت از ایجاد سیل، حفاظت از مراتع، بهبود پوشش گیاهی  و اجرای طرح های آبخیزداری است گفت: با انجام این عمل آب به داخل خاک و سفره های زیرزمینی نفوذ می یابد که علاوه بر بالابردن سطح سفره های آب زیرزمینی در کاهش دادن فرسایش آبی خاک و در نهایت انتقال این آلودگی به رودخانه ها موثر خواهد بود.

معاون پایش و نظارت محیط زیست استان زنجان با بیان این که با افزایش سطح سفره های آب زیر زمینی، دبی آب رودخانه های فصلی نیز بالاتر می رود و ادامه حیات در طول رودخانه بیش تر نمود می یابد تصریح کرد: با بالا آمدن سطح سفره های آب های زیر زمینی، چشمه ها نیز جریان یافته و در نهایت آب آن ها وارد رودخانه ها شده که موثر در دبی و خودپالایی آب روخانه خواهد بود./ب