به گزارش« پایگاه خبری- تحلیلی پیام ملّت» و به نقل از ایمنا،یکی از طرح‌های جالب توجه در رابطه با باغ‌های عمودی شهری “مزرعه آسمانی” است که انواعی از مزارع- از کشت سنتی گرفته تا استفاده از سیستم آکواپونیک (کشت یک گیاه به همراه پرورش یک آبزی) – را در بر می‌گیرد و انرژی مورد نیاز خود را تأمین می‌کند. طراحان مزرعه آسمانی ادعا می‌کنند که این نوع سازه را می‌توان در هر گوشه از شهرها احداث کرد و می‌تواند بهترین انتخاب برای پرورش سبزیجات و آبزی‌ها در روستاهایی باشد که با کمبود شدید زمین یا خاک حاصلخیز برای کشاورزی سنتی مواجه هستند. از این نوع مزارع می‌توان برای پرورش میوه وسبزیجاتی با طول عمر کوتاه نظیر توت فرنگی و اسفناج بهره برد و آن‌ها را در بازارهای محلی به فروش رساند. آسمان خراش‌های سبز جدید لایه‌هایی از توسعه کشاورزی و سیستم‌های آکواپونیک را در بر می‌گیرد و غلات و ماهی را در یک ساختار مدور مرتفع پرورش می‌دهد.

طراحان مزارع آسمانی پیشنهاد کرده‌اند که در صورت ساخت این مزارع بهتر است در طبقه‌های همکف رستوران‌ها یا بازارهایی را احداث کرد تا محصولات مزرعه را به طور مستقیم برای پخت مواد غذایی به کار برد یا در فروشگاه‌ها عرضه کرد. طبقات بالایی نیز می‌تواند میزبان مزارع، تانک‌های آب و توربین‌های بادی روی پشت بام باشد تا نیاز سازه‌ها را به انرژی شهری به حداقل برساند.

در مزارع آسمانی علاوه بر کشاورزی و سطوح آکواپونیک می‌توان از سیستم‌های هوا کشت نیز بهره برد تا بدون نیاز به خاک و در محیطی غنی از مواد معدنی سبزیجات را با کیفیت بالا پرورش داد. پروژه احداث مزارع آسمانی در سال ۲۰۱۴ و در واکنش به موضوع نمایشگاه میلان ۲۰۱۵ با محوریت “تغذیه کره زمین، انرژی برای زندگی” احداث شد و نشان داد که چگونه می‌توان با بحران غذایی بر سر راه افزایش چشمگیر جمعیت و کاهش دسترسی به فضای زمینی کافی برای پرورش محصولات کشاورزی و آبزی‌ها به خصوص در مناطق شهری مبارزه کرد.

محققان پیش‌بینی کرده‌اند که تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۸۰ درصد جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کرد که همین امر باعث افزایش نیاز به زمین‌های مسکونی و در نتیجه کاهش فضاهای کشاورزی و محصولات غذایی خواهد شد. در این صورت چنانچه در این دوران انسان‌ها تنها بر کشاورزی سنتی برای تهیه محصولات خوراکی خود تکیه کنند با بحران شدید مواد غذایی مواجه خواهند شد. بنابراین مزارع عمودی می‌تواند به بهترین شکل ممکن مشکل فوق را رفع کرده و سبزیجات، میوه‌ها و خوراکی‌های آبزی شهرنشینان را به میزان کافی تأمین کند.

سازندگان مزارع آسمانی ادعا کرده‌اند که با تغییر شکل و اندازه این مزارع می‌توان آن‌ها را در گوشه و کنار شهرها و در موقعیت‌های مختلف قرار داد. به عنوان مثال، می‌توان سازه‌هایی دایره‌ای شکل به قطر ۱۰ متر در یک مدرسه احداث کرد یا یک سازه هذلولی به ارتفاع ۸۰ متر در یک فضای بزرگ‌تر شهری به وجود آورد.

علاوه بر این، شکل هندسی مزارع فوق را می‌توان بر اساس عرض جغرافیایی و میزان نور خورشید موجود تغییر داد؛ به این صورت که در آب و هواهای خنک‌تر بهتر است فضایی وسیع‌تر به احداث مزرعه اختصاص داد تا در نتیجه نور بیشتری به سمت محصولات در حال رشد هدایت شود و روند پرورش با سرعت بالاتری پیش رود.

در چند سال اخیر معماران زیادی از سراسر دنیا تلاش کرده‌اند از طریق ایجاد مزارع شهری با بحران مواد غذایی در آینده مبارزه کنند؛ برخی از این افراد از طراحی‌هایی شبیه به مزارع آسمانی اکسپو میلان ۲۰۱۵ برای پرورش سبزیجات، میوه‌ها و آبزی‌ها بهره گرفته‌اند در حالی که برخی نیز روش‌های دیگری نظیر شبکه‌های زیرزمینی هیدروپونیک، شیوه کشت بدون خاک، را برای تولید محصولات کشاورزی انتخاب کرده‌اند.