- تاریخ: اسفند ۱۵, ۱۳۹۹
- شناسه خبر: 22148
روستای اوچتاش شاهد بازگشت رفتگان
پیام ملّت- این میزان مهاجرت معکوس به روستای اوچ تاش نیاز به زمینهای بیشتری برای زندگی دارد. میزان درخواستکنندگان زمین برای زندگی به حدی بالاست که باید فکری به حال آن کرد.
صغری بنابی فرد- ۹۵ کیلومتر تا زنجان فاصله دارد. اوچتاش با جمعیت ۳۰۰ نفر و ۷۵ خانوار تنها یک ساعت با مرکز استان فاصله دارد. روستایی که ۳ سنگ با ارتفاع بلند به اندازه یک ساختمان چند طبقه دارد و به نظر میرسد به همین دلیل آن را اوچ داش(۳ سنگ) نام گذاشتهاند هرچند این اسم دستخوش تغییر بوده و اکنون اوچتاش شناخته میشود.
روستایی که اغلب مردمانش گندمکار هستند و درآمدشان عمدتا از کشاورزی و دامداری تامین میشود. شاید مشکلات شهرنشینی، دوری از فضای صنعتی و میل به آرامش و طبیعت یا آغاز اشتغال در روستا منجر شده که مردمانی که روزی روستا را به مقصد شهر ترک کردهاند بار دیگر به روستا بازگردند تا جایی که دهیار روستا میگوید؛ این میزان مهاجرت معکوس به روستا نیاز به زمینهای بیشتری برای زندگی دارد. میزان درخواستکنندگان زمین برای زندگی به حدی بالاست که باید فکری به حال آن کرد. چرا که روستا با وجود ساکنانش رونق میگیرد. آن هم روستایی که میزان اعتیاد در آن مدتهاست که کاهش یافته و اهالیاش شوق به زندگی و بالندگی دارند.
دهیار روستای اوچتاش عمده محصول تولید روستا را محصولات دیمی شامل گندم و جو برشمرده و میگوید: زردآلو و گردو میوههای سردرختی روستا هستند و انگور نیز از دیگر محصولات کشاورزی روستا به حساب میآید. در حوزه کشاورزی زیرسازیهای مناسبی برای آبیاری اجرا شده که روند کشاورزی را بهبود بخشیده است. سالانه ۸۰۰ تا یک هزار تن گندم برداشت میشود. همچنین مردم روستا ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ دام سبک و ۵۰ تا ۶۰ راس نیز دام سنگین دارند. خوشبختانه علاقه اهالی روستا و جوانان نیز به راهاندازی شغل دامداری در روستا بسیار بالاست. وامهایی مناسب ارگانهایی چون کمیته امداد در این موضوع بسیار اثرگذار بوده است.
نامهربانی به کشاورزان
مهدی آذرنژاد از نامهربانی تحمیل شده به کشاورزان روستا چنین توضیح میدهد: گندم یک محصول استراتژیک است و برای کشاورزان روستا نیز بسیار مهم قلمداد میشود اما نامهربانیهایی که به آن میشود منجر به این شده که هزینههای ورودی و خروجی با هم تطابق نداشته باشند. برای مثال کشاورز برای تولید هر کیلو گندم به نرخ امسال ۵ هزار و ۷۰۰ تومان هزینه کرده اما در مقابل باید همان یک کیلو را به دولت ۴ هزار تومان بفروشد. بیش از قیمت تضمینی دولت نیز امکان فروش وجود ندارد. این موضوع بارها موجب قاچاق این کالا به دیگر نقاط حتی خارج کشور میشود و اگر گندم قاچاق ضبط شود به دولت تعلق میگیرد. باید مبلغی که برای خریداری از سوی دولت تعیین میشود به سود کشاورزان نیز باشد. در محصولات آبی یک ماه مانده به فصل کاشت کشاورز میتواند با قیمتهایی که ارائه شده کاشت و نوع محصول را انتخاب کند اما در محصول دیمی چنین نیست و عمدتا کشاورزان متضرر میشوند.
روند طرح هادی در اوچتاش
طرح هادی به اندازه قابل توجهی پیشروی کرده است، این دهیار با بیان این مطلب اضافه میکند: بازگشایی معابر و زیرسازیهای مسیرهای روستا به اتمام رسیده و به عبارتی شاهد پیشرفت ۶۰ درصدی هستیم. اما اعتباری برای آسفالتریزی نهایی در دست نداریم. درآمدهای دهیاری برای این اقدام کافی نیست و با اینکه مدتها پیگیری تامین هزینه برای این امر از سوی مسئولان بنیاد مسکن بوده و هستیم نتیجهای در برنداشته و امیدواریم به زودی این اعتبارات به روستا تخصیص یابد.
مهاجرت معکوس همچنان صعودی است
وی از میزان بالای مهاجرت معکوس به روستا سخن به میان آورده و اظهار میکند: بازگشت اهالی روستا که گاه ۳۰ یا ۴۰ سال گذشته روستا را به مناطق دیگری ترک کردهاند قابل توجه است اما زمین کافی برای بازگشت این میزان افراد در محدوده فعلی روستا نداریم. اگر این افراد به روستا بازگردند روستا جانی دوباره خواهد گرفت و قطعا در پیشرفت روستا اثرگذار خواهد بود. روزی نیست که اهالی روستا پیگیر خرید زمینی برای ساکن شدن نباشند. این موضوع نیز با اضافه شدن زمین به محدوده روستا قابل حل است. در این میان برخی از افراد رفته که زمینهای کشاورزی خود را نفروختهاند برای کشت و برداشت آماده میشوند و عدهای که زمینهای خود را فروختهاند به دنبال تهیه زمین هستند. شاید میزان بالای مهاجرت معکوس دلایلی چون مشکلات شهرنشینی، دوری از هیاهوی شهر، آغاز اشتغال در روستا و موارد دیگر باشد. اما بازگشت اهالی برای روستا امید بخش بوده و نوید آینده درخشان است.
تحصیلات ۱۰ درصد از جمعیت روستا بالای دیپلم و ۵۰ تا ۶۰ درصد جمعیت نیز دیپلم و زیر دیپلم هستند، دهیار روستا اوچتاش با بیان این موضوع ادامه میدهد: روستا فقط مدرسه ابتدایی دارد و اگر کسی قصد ادامه تحصیل داشته باشد باید به مدرسه شبانهروزی دندی برود.
آذرنژاد بیان میکند: خوشبختانه روند اعتیاد از حوالی سال ۹۰ تاکنون سیر نزولی به خود گرفته است و میزان رغبت جوانان به ازدواج مناسب است و اغلب پسران روستا بعد از طی دوران سربازی اقدام به امر پسندیده ازدواج میکنند. در این میان تلاشها و کمکهای دولتی برای ارائه وام به مردم برای ساخت و ترمیم مسکن قابل تقدیر است. اکنون ۹۵ درصد از منازل روستا مقاومسازی شدهاند و روستا از لحاظ نیازهای مهمی چون آب، برق و گاز در شرایط مطلوبی قرار دارد.
نبود خانه بهداشت
یکی از مشکلات روستا نبود خانه بهداشت است، آذرنژاد با اشاره به این مطلب میگوید: برای این امر زمین رایگان در نظر گرفتیم اما متاسفانه مسئولان علوم پزشکی کمبود پرسنل را مطرح میکنند و میگویند امکان حضور متخصصان این حوزه در روستا منوط به جمعیت بالای ۷۰۰ نفر است به همین دلیل مردم برای پیگیری اقدامات درمانی خود مجبور هستند به خانه بهداشت روستای ایازلو که ۴ کیلومتر با روستا فاصله دارد مراجعه کنند. اگر مورد حادی باشد این فاصله بسیار زیاد خواهد بود و بهتر است روستا از این مرکز برخوردار باشد.