به گزارش « پایگاه خبری-تحلیلی پیام ملّت» در این جلسه مردعلی مرادی، نویسنده کتاب «رازهای سانتی متری» با اشاره به اینکه با خواندن داستانهای مجموعه «کرگدنهای روی دیوار تصورم بر این است که با نویسنده هوشمندی روبه روهستم، اظهارکرد: منتهی اینکه در کدام داستان‌ها موفق بوده است و در کدام داستانها نتوانسته است آن طور که باید داستان را در بیاورد پاسخی است که در این جلسه به آن پاسخ خواهیم داد.

بهتر است کتاب‌ها پیش از چاپ در کارگاه مورد بررسی قرار گیرند

وی ادامه داد: با نقد این کتاب در تلاش هستیم که نویسنده برای کارهای بعدی خود و سایر دوستان برای چاپ اثر خود به تجربه‌ای دست پیدا کنند وگرنه پس از چاپ این کتاب، انتقاد کردن از آن تاثیری بر اصلاح داستان‌های این کتاب نخواهد داشت و دنیای خود را گرفته است و دارد سیر می‌کند.

مرادی با بیان اینکه، بهتر است کتاب‌ها پیش از چاپ در کارگاه مورد بررسی قرار گیرند، افزود: نویسنده این مجموعه، نویسنده دغدغه‌مندی است و دغدغه مندی او در دو کار اول این داستان با عناوین کرگدن‌های روی دیوار و زنی زیر باران دف میزند بیشتر نشان داده می‌شود.

ضمن اینکه داستان سوم این مجموعه با عنوان گربه مرده شاید بهترین اثر این کار بوده است اما متاسفانه نتوانسته است خودش را نجات بدهد و منِ مخاطب را از لذتی که باید از داستان میبردم محروم کرده است.

این نویسنده معتقد است که داستان‌ها نوشته می شوند که حرفی را بزنند و داستانی موفق عمل می‌کند که مضمون با فرم و ساختار برآیند منسجمی داشته باشندوی با اشاره به اینکه در تک تک داستان‌های این مجموعه ما با تنهایی انسان‌ امروز روبه رو هستیم، اظهار کرد: در واقع در هر یک از داستان‌ها شخصیت با حسرتی رو به رو بود که پوریا فلاح آن را عذاب وجدان تعبیر می‌کند! در واقع شخصیت در هر یک از داستان‌ها با یک عمل انجام شده رو به رو بود و این حسرت را داشت که ای کاش این کار انجام نمی‌شد.

داستان‌های مجموعه کرگدنهای روی دیوار را به سه قسمت داستان خوب، معمولی و ضعیف تقسیم می‌شود

در ادامه پوریا فلاح، نویسنده کتاب «کریسمس مبارک» با اشاره به اینکه نویسنده این کتاب در نوشتن بسیار باهوش عمل کرده است، گفت: منتهی مراتب این کار به عنوان اولین کار این نویسنده جوان یک اشکالاتی هم دارد که برای اولین کار، چندان بی سابقه نیست.

وی ادامه داد:داستان‌های مجموعه کرگدنهای روی دیوار را به سه قسمت داستان خوب، معمولی و ضعیف تقسیم می‌شود، به طوری که این مجموعه دارای دو داستان خیلی خوب و چند داستان متوسط و دو داستان ضعیف است.

فلاح با بیان اینکه داستان کرگدنهای روی دیوار این مجموعه داستانی در قد و قواره یک داستان نویس درجه یک است ولی داستان آخر این مجموعه ضعیف است و این را به ذهن مخاطب تداعی می کند که کسی که داستان اول را نوشته است چطور توانسته است داستان آخر را بنویسد؟

در داستانهایی که نویسنده از راوی زن استفاده کرده است، بسیار موفق بوده است

این نویسنده به دلایل خوب بودن دو داستان اول این مجموعه اشاره کرد و افزود:در داستانهایی که نویسنده از راوی زن استفاده کرده است، بسیار موفق بوده است و حال و هوای زنانه را بسیار خوب توصیف و به تصویر کشیده است و حتی در فرم هم بسیار موفق بوده است. پرش‌ها و شکستهایی که در داستان اول این مجموعه وجود دارد بسیار حرفه‌ای است و پل‌های معانی که می‌زند بسیار کار سختی است اما این نویسنده توانسته است از پس آن بر بیاید.

در داستانهای ضعیف این مجموعه مساله داستان مشخص نیست

وی با اشاره به اینکه در داستانهای ضعیف این مجموعه مساله داستان مشخص نیست و نویسنده نمی‌داند چه مساله‌ای دارد؟ ادامه داد: نویسنده این اثر، نویسنده شجاعی است چرا که در مجموعه داستان خود بیشتر راویانش را زن انتخاب کرده است و این بسیار خوب است و برای مجموعه اول، نویسنده به قدری جسور است که به فرم‌های بسیار سخت چنگ برای پیش بردن داستان دست زده است.

فلاح با اشاره به اینکه واکاوی داستان حتما به درد مخاطبین و نویسنده خواهد خورد، گفت: موضوعی که می‌توان بعد از خواندن ۷ داستان از این نویسنده بگویم این است که یک عنصری در کل داستانهای این نویسنده وجود دارد و آن هم عنصر خیال است که نویسنده در داستان ضعیفی مثل باغ اناری که داستان از نظر فرم سر و شکل خوبی پیدا نمی‌کند و اشکالات اساسی دارد، با عنصر خیال تلاش دارد مخاطب خود را جذب کند و در این داستان راوی دارد ماجرای خود را تعریف می کند و خیال‌های این راوی عجیب و غریبند و من حیفم می‌آید که نویسنده چه طور نتوانسته است آنها را به سرانجام برساند؟

مساله داستان‌ها در این مجموعه عموما عذاب وجدان است

وی با اشاره به اینکه مساله داستان‌ها در این مجموعه عموما عذاب وجدان است و شخصیت‌هایی که در داستانهای او وجود دارد، این مساله است، گفت: منتهی نویسنده در داستانهایش یک قدم از این مساله عذاب وجدان بالاتر می رود و مساله عذاب وجدان تبدیل به اعتراف می‌شود. نویسنده در چند داستان در مضمون خود دارد اعتراف می‌کند یعنی به این شجاعت رسیده است که وقتی داستان را تعریف می‌کند در دل روایت داستان ، شخصیت پردازی به سمتی برود که شخصیت داستانی ما اعتراف کند.