زینب سودی-از شروع به کار شورای شهر زنجان این چندمین بار است که داستان انتخاب شهردار از زبان رسانه ها بیان میشود.لذا از ذکر اینکه چقدر از شروع به کار شورای شهر گذشته و در چه تاریخی چه اتفاقی در شورا افتاده صرف نظر می کنم. در یک نگاه خوش بینانه شورای ششم به محض تشکیل، با این نیت  که با تغییر مدیریتی در ترکیب شورای شهر، می توانند آنچه که درذهنشان هست را پیاده کنند عجولانه شهردار مستقر را تغییر دادند و سلطانی محمدی را به عنوان سرپرست موقتاً جایگزین او کردند که هرچه سریعتر گزینه نزدیک به خودشان را انتخاب کنند. البته با این فکر که بیشتر کارهای فرهنگی و سیاسی خودشان در شهر نمایان باشد وگرنه که مسائل عمرانی و سایر امور شهری خیلی نیاز به عجله نداشت و  هر شهردار دیگری در تسریع پروژه های عمرانی نقشی بیش از این هم نمی توانست داشته باشد.

 عباس راشاد به خاطر سابقه کار در شورا و تسلط بر مسائل جاری شهر و شهرداری و هم به خاطر همسویی سیاسی گزینه ۵ نفر از اعضای شورای شهر بود. البته چون ترکیب اعضای شورای شهر ترکیبی از دوگروه” آبادگران” و “ما براین باوریم هست”  سعی کردند که این اختلاف نظرها را پنهان کنند و یا تعدیلش کنند. ولی بعد که کار به به عدم تایید عباس راشاد و عدم صدور رای شورای حل اختلاف و اعتراض رسانه های استان رسید؛ گروه دومی که فکر می کرد می تواند خویشتنداری کند ، اعتراضش را نمایان تر کرد و محکم تر پای حرفش ایستاد و طرفدارانش هم پشتیبانی کردند و معتقد بودند که با نوعی دیکتاتوری و تک رأیی  در شورای شهر مواجه هستند.به هرحال از همان افراد حاصل از فراخوان انجام شده به گزینه های دیگری رسیدند که البته از سوی برخی منتقدان گفته می شد این فراخوان فقط برای نمایش بود و  گزینه شهرداری از قبل مشخص است که  این احتمال به دلایل مختلف رد می شود. به نظر نمی رسید  قصد اعضای شورای شهر این بوده باشد چون در هر حال این هم یک روش برای انتخاب مسئولان  است. ولی شاید اعضای شورا فکر می کردند گزینه های مطلوب و نزدیک  بیشتری از این فراخوان حاصل شود در حالی که افرادی که ممکن بود به نظر اعضای شورای شهر نزدیک باشند از جمله علیرضا فیروز فر در این فراخوان شرکت نکرده بودند. ولی خب شورای شهر روی آن حساب کرده بود.

در هر صورت بالاخره عباس راشاد با ۵ رای اعضا انتخاب شد و بعد از عدم تایید او و لزوم تعیین گزینه دیگر برای شهرداری، احساس می شد که شورای شهر در یک معذوریت و رودربایستی قرار گرفته که حتما باید از آن چند نفری که از آن فراخوان حاصل شده بود شهردار را انتخاب کنند که چندان هم مایل به آن نبودند  و به هر دلیلی به این تصمیم رسیده بودند که گزینه بهتری خارج از لیست فراخوان هم ممکن هست و انتخاب شهردار را محدود به آنها نکنند. هرچند که معلوم بود انتقادات تندی در این خصوص به آنها می شود و گمان نمایشی بودن فراخوان را تقویت می کند. ولی به هرحال این معذوریت هم به نظر درست نمی آمد. چرا باید خودشان را محددود کنند؟ درحالی که سر همان گزینه های حاصل از فراخوان هم  اختلاف بسیاری داشتند.

برای همین دو بار جلسات با ترک اعضا از رسمیت افتاد و آنقدر طولانی شد  که صدای همه درآمد و نهایتاً  در جلسه آخر با توصیه بزرگان شهر که اتفاقا خیلی هم به جا بود  تصمیم بر این شد که اگر امکان اجماع بر  افراد لیست نباشد گزینه دیگری خارج از لیست  مطرح  شود که علیرضا فیروز فر گزینه نهایی  مورد تایید همه اعضا شد.به نظر می رسید او بهترین گزینه ای بود که می توانست برای شهرداری زنجان  انتخاب شود هرچند به نظر برخی ها فیروفر خود را هدر داد اما به هرحال  تنها کسی است که می توانست فضای ملتهب و آشفته انتخاب شهردار را آرام کند.

منتهی در این میان اتفاقاتی افتاد. علیرضا فیروفر به اظهارات رییس شورای شهر در پاسخ به سوالات خبرنگاران در جلسه انتخاب شهردار مبنی بر تعارف نداشتن با شهردارمنتخب در نظارت بر عملکرد او، واکنش نشان داد که به نظر می رسد این حساسیت بی مورد بوده است. البته برخی هم گفتند که بالاخره فیروفر بالاتر این اینهاست که مرادلو رییس شورای شهر بخواهد برای او خط و نشان عدم تعارف در نظارت بکشد .

 به هر حال اکنون شهردار انتخاب شده و علیرضا فیروفر به جهت پاکدستی و مسئولیت پذیری مورد تایید همه است. منتهی مساله اینجا است که نکند این اختلاف در شروع کار شهردار،  پیش فرض دائمی تعاملات و  روابط شورا وشهرداری باشد تا جایی که کار به  اختلاف عمیق آنها بکشد و دیگر نتوان خویشتنداری کرد و این بزرگترین نگرانی قابل پیش بینی برای شهرداری و شورای شهر است. بیم آن می رود که در هر موضوعی به آن اختلاف اولیه رجوع کنند و این پیش فرض عدم تناسب باعث شود که نتوانند در تعامل درست  با یکدیگر باشند و  همراهی کنند  که همیشه یک طرف مجبور به خویشتن داری و سکوت شود و یا کنار بکشد که این موضوع باز هم زنجان را درگیر انتخاب شهردار خواهد کرد.

لازم است هم شهردار منتخب هر که باشد خود را ملتزم به نقش نظارتی شورای شهر بداند فارغ از اینکه اعضای آن چه کسانی هستند و همینطور شورای شهر هم متوجه باشد که شهردار منتخب کسی نیست که بخواهند با اظهار نظرهای سطحی مانع کار او شوند و او را مجبور به واکنش کنند.

ولی از همه مهمتر درست در  زمانی که بودجه سال ۱۴۰۱ شهرداری در حال تدوین است و در حالی که خزانه متمرکز شهرداری بیش از هر زمان دیگری با موانعش می جنگد و درست هنگامی که همه امیدوارند افسارِ گسیخته فساد به جا مانده از شهرداری و شورای سابق،  اندکی کنترل شود، نکند که اعضای شورا و شهرداری و حتی رسانه ها بر سراختلاف نظر و سلیقه در تغییرات درجه چندم در  فلان سازمان شهرداری یقه بدرند و  از سهم حاشیه نشینان  از بودجه ای که بیش از هر  زمان دیگری نیازمند برنامه ای عدالت محور است غافل شوند و موضوع شفافیت عملکرد شورای شهر و شهرداری و عدالت محوری و جدیت در مقابل فساد اداری در شهرداری و ابَر مسأله های شهر تحت الشعاع حیات سیاسی اقلیتی از میکروسیاسیون قرار بگیرد.