به گزارش« پایگاه خبری-تحلیلی پیام ملّت» مجید قیصری، منتقد و مدرس داستان‌نویسی در کارگاه داستان‌نویسی بومی‌نویسی در حوزه هنری زنجان اظهار کرد: وقتی از بومی‌نویسی و اقلیم سخن به میان می‌آید، باید همه موضوعات از قبیل پوشش گیاهی، نوع تغذیه، لباس و زبان، آداب و رسوم و سنت‌ها و اسطوره و سبک زندگی آن زیست‌بوم در کار داستان دیده شود و مورد توجه قرار گیرد.

مجید قیصری گفت: نویسنده واقعی کسی است که قدر داشته‌های خود را بداند و آن چه که دارد را با نگاهی دقیق ببیند و نسبت به آن آشنازدایی کند و آن را در آثار خود به کار گیرد، در این صورت است که قطع به یقین می‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد.

این نویسنده با اشاره به برخی از ظرفیت‌های استان زنجان در زمینه «بومی‌نویسی» اظهار کرد: نویسندگان و شاعران بزرگ با امر بومی‌نویسی توانسته‌اند آن بوم و اقلیمی که خود در آن زیست داشته‌اند را به همگان معرفی کنند چنانچه ما شاهد هستیم «کوه حیدربابا» و «روستای کلیدر» به واسطه شهریار و محمود دولت آبادی به همگان شناسانده شده است.

وی افزود: وظیفه نویسنده است که ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های اقلیم خود را شناسایی کند و در جهت به کار بستن آن در آثار خود اقدام نماید.

مجید قیصری منتقد و مدرس داستان‌نویسی و نویسنده کتاب‌های «شماس شامی»، «سه دختر گل فروش»، «گورسفید» و «باغ تلو»، «شیر نشو»، «جشن همگانی» و چند کتاب دیگراست .