این کتاب با برجسته کردن شرایط متاثر از ظهور فضای مجازی به ویژه رسانه‌های اجتماعی در سال‌های اخیر، به این مسأله می‌پردازد که محیط جدید اطلاعاتی و ارتباطاتی، چه تحولاتی در عرصه فعالیت و کنش روابط عمومی ایجاد کرده است. آن چه در این میان واضح تر دیده می‌شود، پیدایش نوعی فرهنگ مشارکتی توسط رسانه‌های اجتماعی است که در تصادم و تقابل با فرهنگ تبلیغاتی یک سویه روابط‌ عمومی‌ها کلاسیک قرار می‌گیرد. این امر مشکلات و مسائلی پدید می‌آورد که حل و فصل آن‌ها در ابتدا، نیازمند درک صحیح دگرگونی‌های به وجود آمده است. دگرگونی در روابط قدرت-دانش، دگرگونی تدریجی در فرهنگ و سبک زندگی، درگیر شدن کاربر-مخاطب در روابط همکاری جویانه با سازمان‌ها و مبادله اطلاعات و همرسانی زندگی روزمره به صورت عمومی در کنار شکل‌گیری هویت‌های جدید، تنها نمونه‌هایی از تفاوت‌های موجود بین فرهنگ روابط عمومی سنتی و روابط عمومی در حال ظهور در جهان تحت نفوذ رسانه‌های اجتماعی است. روابط‌ عمومی در عصر رسانه‌های اجتماعی نیازمند تغییرات بنیادین در سبک و شیوه فعالیت خود است. یکی از مهم‌ترین این تغییرات، کاستن از توجه صرف به اهداف سازمان و بازطراحی سیاست‌های سازمانی با تاکید بر منافع جمعی با رویکرد مسئولیت اجتماعی است؛ این کتاب مملو از مثال‌هایی از پویش‌های طراحی شده توسط سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ با این رویکرد است. در حقیقت رویکرد جامعه محور در مقابل رویکرد سازمان محور، کلید طلایی برای ورود و پذیرش روابط‌ عمومی‌ها در ساختار نوین ارتباطی است.
    کتاب حاضر به دلایل مختلف می‌تواند برای مخاطب ایرانی و به ویژه برای مدیران و سیاستگذاران حوزة روابط عمومی مفید باشد. هر چند ادبیات نظری استفاده شده در کتاب شامل مجموعه‌ای از آرای نظریه پردازان بزرگ (چون میشل فوکو، پیر بوردیو، ایمانوئل کاستلز و ….) است، اما زبان حاکم بر کتاب، قابل فهم بوده و استفاده از واژه‌ها و استعارات تخصصی و ثقیل علمی، به نحوی انجام گرفته که امکان فهم موضوع را برای افراد دارای تخصص کمتر نیز فراهم می‌کند. کتاب مملو از مثال‌های فراوان و جدید است و اغلب مربوط به اتفاقات یک دهه اخیر بوده و طبعا بسیاری از خوانندگان به ویژه متخصصین روابط عمومی، اشراف ذهنی نسبی به این مثال ها یا موارد مشابه وطنی دارند. شاید مهم‌ترین دلیل انتخاب این کتاب -در کنار دلایل متفاوت دیگر- این بود که انتشار این اثر -به زعم ما- می‌تواند در تغییر نگرش فعالان و کنشگران روابط عمومی جامعه ایران و آشنایی آن‌ها با تجارب سایر جوامع و فرهنگ‌ها موثر باشد؛ تجربیاتی که شامل سیاست‌های موفق و شکست‌ خورده‌ای است که در سال‌های اخیر و در تلاش برای سازگاری با فرهنگ مجازی حاکم بر جوامع انجام شده‌اند. ترجمه این کتاب اولین تلاش برای انتقال دانش در حوزه مطالعات ارتباطات و روابط عمومی نیست، اما بدون شک در زمره اولین ترجمه‌ها با موضوع روابط‌ عمومی و مساله مهم فضای مجازی و رسانه‌های اجتماعی است.

نویسنده/محمدمهدی خسروی