پیام ملّت؛سمیه محرمی – کمتر ار ۲۰ روز دیگر انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری در کشور برگزار می‌شود تا پرونده مجلس یازدهم و پنجمین مجلس خبرگان بسته شود و کرسی‌های این دو مجلس مالکان و صاحبان جدید خود را بشناسند اما آن طور که به نظر می‌آید آنچنان که باید و شاید، تنور این انتخابات داغ نمی‌شود و تا اینجای کار، همچنان رخوت و سستی در این دور از انتخابات پیروز اصلی میدان است.

هر چند همه دوست دارند در سرنوشت سیاسی خود موثر بوده و نقشی در سرنوشت آینده کشوربر جای بگذارند و کسی دوست ندارد حق خود را نادیده بگیرد اما به نظر می‌رسد علل و عوامل مختلفی در این بی تفاوتی‌ها موثر می باشد که باید ریشه‌یابی شود و جلوی بی تفاوتی مردم به صندوق های رای گرفته شود چرا که ادامه آن برای کشوری که معتقد است بنای مردمی دارد شایسته نخواهد بود و با ادامه این سیاست نقش مشارکت مردم در تصمیمات کشوری هر روز کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر می‌شود.

اگر قرار باشد به این موضوعات به صورت عمیق و ریشه‌ای نگاه شود باید علت آن را در چند موضوع جویا شد، به نظر می‌رسد بخشی از شرایط امروز کشورریشه در عدم توجه و فرصت‌دهی به احزاب و تقویت آن‌ها برای حضور فعال در حوزه سیاسی می باشد، موضوعی که سالهاست احزاب به آن پرداخته و فریاد می زند اما کسی به آن توجهی ندارد.

بسیاری از فعالان احزاب معتقد هستند، احزاب جز برای بازار گرمی در انتخابات نقشی در مدیریت کشور نداشته و تنها هر دو سال یک بار و با برگزاری انتخابات دولت‌مردان و صاحب منصبان به یاد آن‌ها می‌افتند این در حالی است که در کشورهای پیشرفته این رویه برعکس بوده و احزاب تعیین‌کننده رئیس جمهور و نمایندگان مجلس بوده و پس از انتخاب نیز تاثیرگذار در تصمیم‌گیریها و پاسخگو در برابر مشکلات پس از آن هستند، این در حالی است که در ایران همزمان با انتخابات احزاب محدودی با معرفی کاندیداهای مورد حمایت خود فعالیت داشته و پس از آن بار دیگر تا انتخابات بعدی نقش آنها فراموش می‌شود و حتی در مقابل عملکرد نمایندهِ احتمالا منتخب خود نیز پاسخگو نیستند. باید پذیرفت داشتن حزب قوی نشانه بلوغ سیاسی در جامعه بوده، موضوعی که در کشور به صورت یک پوسته بوده و درون مایه لازم را ندارد که بدون شک بخشی از این ضعف ریشه در تصمیم کلان کشوری برای بی اعتنایی به احزاب است. فعالیت ریشه‌ای و مستحکم احزاب می‌تواند منجر به انتخاب آگاهانه و موثر در جامعه بوده و تشکیل مجلس توانمند را به دنبال داشته باشد.

از سوی دیگر نادیده گرفته شدن مردم در تصمیمات کشوری و همچنین بی‌توجهی به دغدغه‌های آنها موجب شده کمی تا قسمتی مردم خود را از بدنه دولت و مجلس دور ببینند و تمایلی برای نشان دادن تعصب به آنها را نداشته باشند. نمونه نزدیک این رویه مجلس یازدهم بوده که در حالی که مردم با فشار اقتصادی و مشکلات معیشتی مواجه بودند این مجلس به دغدغه‌های مردم کم‌ترین توجهی را نداشت و بیشتر بر موضوعات دیگری تمرکز کرده بود.

همچنین نادیده گرفته شدن بهبود فضای کسب و کار در بستر فضای مجازی و رفع فیلترینگ که یکی از دغدغه‌های مردمی و همچنین وعده بسیاری از کاندیداهای انتخاباتی بود و حتی برعکس افزایش حجم فیلترینگ و تنگ‌تر شدن این عرصه به مردم نشان داد کاندیداها آنچنان که نشان می‌دهند نگران و دغدغه‌مند مردم نیستند و اولویت‌های دیگری برای خود دارند، این رویه موجی از ناامیدی و انفصال بین ملت و دولت را به دنبال داشت و مردم آنچنان که در گذشته خود را جزئی از کل می‌دیدند، نگاهشان تغییر کرد و این موضوع قابل انکار نیست و انکار آن روشی اشتباه بوده و باید برای آن چاره اندیشی کرد.

یکی دیگر از موضوعات مهم در این حوزه عدم شفافیت عملکرد نمایندگان و نبود ابزاری برای بررسی و ارزیابی عملکرد آنان است که مردم را به سمتی برده که به دیده تردید و تامل به انتخابات نگاه کنند، عدم امکان ارزیابی از عملکرد مجلسی که نمایندگان آن به دست مردم راهی بهارستان شده اند، یک ضعف بزرگ از ابتدای فعالیت مجلس تاکنون بوده است چرا که مردم از یک زاویه به عملکرد مجلس توجه دارند و خود مجلسی‌ها از زاویه ای دیگر که این موضوع،شکاف فکری عمیقی بین این دو گروه ایجاد کرده که باید این شکاف با شفافیت و اطلاع‌رسانی دقیق پر شود. در کنار همه آسیب‌های بیان شده بدون شک وجود این قبیل مجالس و انتخابات در کشور ضروری است اما باید هر دوره آسیب‌شناسی از نحوه برگزاری انتخابات دوره قبل، عملکرد مجالس بدون داشتن نگاه جانب‌دارانه و همچنین ارائه نقاط قوت و ضعف صورت بگیرد تا مردم بدانند چرا و به چه دلیلی باید پای صندوق رای حاضر شوند و آمدن و نیامدن آنها در انتخابات چه تاثیری در زندگی فردی و آینده کشور خواهد داشت.

همچنین نباید این نکته را در انتخابات ادوار اخیر نادیده گرفت، که تایید صلاحیت‌های سلیقه‌ای و تعداد بالای کاندیداها از یک جریان سیاسی خاص، و میدان ندادن به جریانات رقیب، موجی از نا امیدی و انتقادات را به دنبال داشته و یکی از عوامل سردی انتخابات پیش رو خواهد بود.

با اینحال بنا به اظهارات ابوالفضل رفیعی رئیس ستاد انتخابات استان زنجان و با توجه به آمار بیان شده به طور میانگین میزان رقابت برای هر کرسی ۵۳ نفر است، در واقع هر کرسی نمایندگی در زنجان ۵۳ مشتری دارد. همچنین طبق این اظهارات ۷۱ درصد کاندیداها تایید صلاحیت شدند که نسبت به دور یازدهم که ۵۱ درصد بود از رشد ۲۰ درصدی برخوردار شد .

باید منتظر ماند و دید با توجه به توضیحات ارائه شده آینده انتخابات پیش‌رو و نتایج آن چه خواهد بود و بزرگان و دولتمردان چه تصمیماتی برای رفع مشکلات ذکر شده و جذب دوباره مردم به پای صندوق های رای خواهند گرفت.

منبع:صدای زنجان