پیام ملّت؛علی اکبر شیوخی- امنیت و سلامت دو مقوله مهم در زندگی بشر است که به دلایل مختلفی مورد توجه قرار نمی گیرد و شخص و یا جامعه نسبت به آن اغلب بی تفاوت می باشد.

در باورهای دینی این دو مهم بسیار مورد تاکید قرار گرفته است و رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (صل الله و علیه و آله و سلّم) از غفلت انسان به این دو موضوع اشاره می کند و می فرماید : نِعْمَتَانِ مَكْفُورَتَانِ اَلْأَمْنُ وَ اَلْعَافِيَةُ.” ارزش دو نعمت از نظر مردم پوشيده است: امنيت و تندرستي”.

تامل و تعقل در معانی و ژرف نگری در واژه ها قدری سخت است و این بیان رسای پیامبر مکرم اسلام (ص) و سایر بزرگان دین و عالمان در شرایطی قابل فهم تر است که انسان در آن شرایط قرار بگیرد و مخاطرات توصیفی به مخاطراتی عینی و قابل لمس تبدیل شده باشد.

انسان ها کم و بیش با جنگ و ویرانی های آن آشنا هستند و اگر هم از نزدیک آن را درک و لمس نکرده باشند با تصاویر و نشانه های آن غریبه نبوده اند و این به معنای درک درست و فهم کامل از جنگ و ناامنی نیست و دلیل آن گرفتار نشدن خود فرد و یا مصالح و منافع او در آن است. کسانی جنگ و ویرانه های آن و ناامنی را خوب درک می کنند که به آن بلا گرفتار شده اند.

سلامت و صحت یکی دیگر از پارادایم های مهم در بیان پیامبر عظیم الشان اسلام است که متاسفانه اغلب به دلیل گرفتار شدن محدود و معدود انسان ها مورد غفلت قرار گرفته است و یکی دیگر از دلایل غفلت، فراگیر نبودن نشانه هاست. معمولا انسان ها به دلایل مختلف سعی در کتمان مرض و بیماری دارند.مطالعات و یافته های تاریخی از فراگیر بودن امراض و بیماری ها نشان داده است. انسان وقتی در شرایط حاد در موضوع بیماری قرار می گیرد موضوع سلامتی برایش معنا می گردد. اگر سخن از وجود طاعون در یک قرن پیش برای مردم جهان می شود برای بسیاری از مردم مطالعه و یا گوش دادن به یک رویداد تاریخی تلقی می گردد بدون آنکه تامل شود که این بیماری فراگیر جان میلیون ها انسان با آرزوهای کوچک و بزرگ اتفاق افتاده است.

بیماری “کروناویروس”زادگاهش چین است ، وقتی این بیماری در “ووهان” بسیاری را به کام مرگ کشید بسیاری از مردم آن را بی اهمیت و کوچک شمردند زیرا خود به این بلا دچار نگشته بودند و شاید ماسک زدن و رعایت مسائل بهداشتی مردم مشرق زمین را به سخره می گرفتند اما “کروناویروس”مرزها را روز به روز در نوردید و خط قرمزی برایش متصور نبود.

کرونا ویروس اکنون همه جهان را زیر سلطه خود برده است و ترس و وحشت از مرگ و مرض ! مردم را فرا گرفته است و مقوله نعمت “سلامت” چهره عیان کرده است و ترس از بیماری بسیاری از آرزوها و امیال و لذت های دنیوی را به محاق برده است.

“ناامنی و ناسلامتی” در این گذرگاه تاریخی برای بسیاری از مردم از یک ایده ذهنی و تخیلی به واقعیتی ملموس تبدیل گردیده است و انسان با نگاه و تامل در این دو مقوله برای آینده باید بتواند برنامه ریزی کند که از آتش سوزان “ناامنی” و “ناسلامتی” در امان بماند و این دو مفهوم جز با عدالت و انصاف در مواجهه با انسان ها و طبیعت اتفاق نخواهد افتاد و شاید زورگویی و پرخوری این دو نعمت بزرگ را در معرض خطر قرار دهد.

نیمه شعبان زاد روز منجی عالم بشریت قائم آل محمد (ع) و هفته سرباز گمنام است شایسته است در این ایام پرمیمنت قدردان تلاش ها و مجاهدت های بی نام و نشان “حافظان امنیت و سلامت” باشیم و شکر گذار خدای مهربان به جهت ارزانی نعمت هایش باشیم. به تعبیرامام صادق (علیه السلام) که فرمود : “مَا أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بِنِعْمَةٍ بَالِغَةً مَا بَلَغَتْ فَحَمِدَ اَللَّهَ عَلَيْهَا إِلاَّ كَانَ حَمْدُهُ لِلَّهِ أَفْضَلَ مِنْ تِلْكَ اَلنِّعْمَةِ وَ أَعْظَمَ وَ أَوْزَنَ.”(خداوند نعمتي هر چند بزرگ و بسيار به بنده اي ندهد و او بر آن نعمت سپاس نگزارد جز آنكه سپاسگزاري او براي خدا برتر و بزرگتر و سنگين تر از آن نعمت باشد).”