با بررسی روند مرگ ناشی از کرونا در کشور متوجه می‌شویم که از تاریخ پنجم خرداد با ثبت تعداد کمترین مرگ روزانه (۳۴نفر) منحنی مجددا افزایشی شده؛ به‌طوری‌که در روزهای اخیر شاهد افزایش پلکانی مرگ و ثبت رکورد بیشترین مرگ روزانه (۱۶۲نفر در نهم تیرماه) بوده‌ایم.

متاسفانه تخمین زده می‌شود در صورت تداوم روند فعلی، در طی هفته‌های آینده با افزایش چشمگیر تلفات ناشی از بیماری مواجه خواهیم بود.

از ابتدای همه‌گیری کرونا تاکنون ۱۱یادداشت در کانال تلگرامی‌ام در این خصوص منتشر کرده‌ام که سه تای از آنها مربوط به پیش‌بینی روند بیماری در کشور بوده و خدا را شاکرم که تاکنون این برآوردها صحیح بوده‌اند. اما آرزو می‌کنم این یکی اصلا محقق نشود.

اما چه می‌توان کرد؟ هشتم فروردین‌ماه ایمیلی از Institute for Health Metrics and Evaluation دریافت کردم.

با وجود آنکه اپیدمی هنوز گسترش زیادی در آمریکا نیافته بود و تعداد مرگ‌های ناشی از بیماری در آن کشور حدود ۲۱۰۰نفر بود، این موسسه بین‌المللی برآورد کرده بود که اگر مردم آمریکا از دستورات بهداشتی به جدیت تبعیت کنند، تا چهار ماه بعد، ۸۱هزار مرگ در کشور به وقوع خواهد پیوست. درحالیکه کل مرگ از کووید-۱۹ در جهان تا آن تاریخ ۲۳هزارنفر بود؛ باور این مطلب دشوار می‌نمود.

اما چه شد؟ شاهد بودیم که آمریکایی‌ها به‌خوبی از این پروتکل‌ها تبعیت نکردند و تاکنون بیش از ۱۳۱هزار نفر تلفات داده‌اند.

حال این موسسه پیش‌بینی کرده که در صورت تداوم روند جاری در ایران، تا اواسط مهرماه مرگ ناشی از کرونا در کشور به ۵۱هزار نفر (یعنی پنج‌برابر تعداد فعلی) خواهد رسید.

همچنین، برآورد شده در صورت مراعات نکات بهداشتی توسط عموم شهروندان بویژه استفاده از ماسک، این تعداد به مقدار قابل‌توجهی کاهش خواهد یافت.

اگرچه در مورد آینده روند اپیدمی‌ها هیچ‌گاه با قطعیت نمی‌توان سخن گفت؛ اما من این موسسه را می‌شناسم، با آن همکاری داشته‌ام و از نظر علمی به آن اعتماد دارم و معتقدم این هشدار جدی و غیرقابل‌اغماض است.

بزرگترین پاندمی قبلی تا پیش از کرونا مربوط به بیماری آنفلوانزای سال۱۹۱۸ است. این همه‌گیری از بسیاری جهات به کرونا شبیه و نگران‌کننده است.

موج اول آنفلوانزا در اواخر زمستان تا اوایل تابستان به وقوع پیوست. از اواسط تابستان موج دوم، شدید و اصلی بیماری آغاز شد. آمار دقیقی از تلفات آن پاندمی در دسترس نیست؛ اما می‌دانیم که حدود ۵۰ تا ۱۰۰میلیون نفر در دنیا در طی هفته‌های بعدی از بین رفتند.

درحالیکه تا پیش از این هموطنان از ضوابط پیشگیری از کرونا را به‌خوبی تبعیت می‌کردند؛ متاسفانه در وضعیتی هستیم که در طی چند هفته اخیر پیروی از این نکات به حداقل رسیده است.

علاوه بر این، بعنوان یک عضو کوچک از جامعه پزشکی گواهی می‌دهم که کادر درمانی و بیمارستان‌ها تاکنون فشار وحشتناکی را متحمل شده‌اند و بیم آن می‌رود که دیگر توان مدیریت این همه بیمار را نداشته باشند.

به راستی ما را چه شده است؟ گویی خسته شده، بریده‌ایم و تاب این همه مشکلات را نداشته‌ایم و به‌اشتباه فکر می‌کنیم که می‌توانیم با کسب فرم خفیفی از بیماری، از شر آن خلاصی یابیم.

اما اگر به فکر خودمان نیستیم؛ باید به پدر و مادرانمان، سالمندانمان، بیمارانمان و سایر هموطنانمان رحم کنیم. کار خیلی پیچیده‌ای هم نیست.

آنچه که هرکدام از ما می‌تواند انجام دهد: رعایت نکات پیشگیری مشتمل بر شستشوی مکرر دست‌ها، استفاده از ماسک، اصول بهداشت تنفسی در هنگام عطسه و سرفه، رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، اجتناب از شرکت در اجتماعات، به مسافرت نرفتن، حضور بیشتر در خانه و عدم خروج غیرضروری از خانه، جداسازی بیماران، مراعات اصول قرنطینه در صورت تماس نزدیک با بیماران و تشکیل کمپین‌های بهداشتی.

سلبریتی‌ها باید کمک کنند و با استفاده از اعتبار خود از فالوورهای خود بخواهند تا همکاری کنند. علمای مذهبی باید همکاری کنند و از مومنین بخواهند تا به نکات فوق توجه کنند. البته، حکومت نیز وظایف متعددی دارد که خارج از حوصله این مقال است.

جان کلام آنکه، در وضعیت خطیری هستیم.
در روزهای آینده کرونا قصد دارد تا به زندگی ما، خانواده‌مان، دوستان و نزدیکانمان و سایر شهروندان این مرز و بوم بتازد.

در شرایطی که رعایت مقررات بهداشتی در جامعه به پایین‌ترین میزان خود رسیده، از همین امروز با رعایت برخی نکات پیشگیری مطمئنا می‌توانیم این روند را تغییر دهیم.

به قرآن کریم رجوع کنیم که می‌فرماید: “خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد؛ مگر آنکه آنان آنچه را که در خودشان است، تغییر دهند”./راهبرد