پیام ملّت – در پی ضر ب و شتم دانش آموز ماهنشانی و ادعای والدین او مبنی بر پاره شدن گوش این دانش آموز،وزیر آموزش و پرورشاین معلم را تعلیق کرد.رضا قاسم پور یکی از دبیران آموزش و پرورش به این اقدام عجولانه وزیر واکنش نشان داد. متن نامه قاسم پور به وزیر آموزش و پرورش در پی می آید.

جناب وزیر به کجا چنین شتابان؟!

بدوا متذکر میشوم بعنوان معلمی که بیست و چند سال سابقه تدریس و دو سالی مدیریت میکنم با هر گونه تنبیه بدنی در اشکال مختلف آن مخالف بوده و هستم.در عین حال بخاطر درگیری های روز افزون بین عوامل اجرایی مدارس و دانش آموزان مسئله دار و مسئله ساز یادآوری چند نکته را ضروری میدانم.امیدوارم همکاران بالا دستی و در راس آن وزیر محترم با همان سرعت و دقتی که شخصا به مسئله تعلیق سه ماهه معلم خاطی در* بخش دندی*  همت گماردند به موارد زیر نیز توجه ویژه نماید.

بدیهی است که مخاطب این سخنان نه فقط وزیر محترم بلکه تمامی همکاران و دلسوزان قدیم و جدید آ.پ هستند.

جناب دکتر احمدی دانش آشتیانی عزیز

ضمن تبریک به جنابعالی به پاس دریافت کارت اعتماد دولت و همچنین رای وکلای ملت برای سکانداری بزرگترین و پر مسئله ترین وزارتخانه، توفیقات روزافزون برای حضرتعالی و جامعه نجیب فرهنگیان را از صمیم قلب مسئلت مینمایم.

*آمین یا رب العالمین *

جناب وزیر

نسل من و شما زمانی شاگرد مدرسه ای بودیم که معلمهای محترم مان تقریبا اختیاردار اصلی امور تمشیت و تربیت ما بودند.

تامین نسبی معیشت و منزلت معلمها جایگاه و اقتدار ویژه به این قشر فرهیخته بخشیده بود.

فقدان رسانه های گروهی از مدل امروزین، سر به زیر بودن دانش آموزان، حرف شنوی اولیا از معلمها و دهها فاکتور دیگر از یک معلم الگویی تمام عیار و مقتدر به منصه ظهور می رساند و معلم دیروز را به راس گروههای مرجع ارتقاء میداد.

چیزی که الان عملا آرزویی بیش برای جامعه فرهنگی نیست.

جناب وزیر

شما نیک می دانید که اوضاع و احوال آموزش و پرورش ما (از منظر نرم افزاری و سخت افزاری) به شدت ناخوش و نامیزان است.

اوضاع منزلت و معیشت معلمان علی رغم تلاشهای مجدانه  دولتمردان تدبیر و امید هنوز هم رضایت بخش نیست و منتظر درآیت و کفایت حضرتعالی در اجرای به هنگام مرحله دوم رتبه بندی است.

در یک کلام  عقربه رضایت شغلی از منطقه خطر خارج نشده و با وضعیت مطلوب فرسنگها فاصله دارد.

جناب وزیر

دایره آزادی عمل دانش آموزان به واسطه فشار رسانه های گروهی و بخشنامه های تحدید و تهدید آمیز وزارتخانه هر روز فراختر از دیروز است.

از طرفی تقریبا هیچ ابزار موثر و قاطعی برای برخورد با موارد انضباطی همچون ، آوردن مبایل به محیط آموزشی، برخورد با غایبین غیر موجه، مقابله با دانش آموزان خاطی و مشکلدار اخلاقی و …. متصور نیستیم.

جناب وزیر

با طرح چند پرسش خیلی ساده مطلبم را به پایان رسانده  و شما را به ایزد منان می سپارم.

بارها شاهد کتک خوردن ، تحقیر و تهدید معلمها از سوی دانش آموزان و اولیاء شان بوده ایم برای مقابله با این ناهنجاری، ما در صحنه عمل (نه در عالم شعار) چه مکانیزمی داریم؟

آیا اگر فردا بنده ی نوعی از سوی  دانش آموز و یا اولیاء اش  ضرب و جرح شوم  سیستم فعلی ما چه میزان آمادگی حمایت از معلمش را داراست؟

اگر دانش آموزی نصف سال( پیوسته و ناپیوسته) غیبت نماید چه ابزاری برای برخورد با این هنجار شکنی پیش بینی کرده ایم؟

برای پدیده نوظهور آوردن گوشی مبایل به مدرسه و آزار و اذیت روزانه همکاران و همسالان  و آلوده کردن محیط  چه تمهیدی عملی اندیشیده ایم؟

برای دانش آموزی که در عرض ۱۲ ماه سال تا پایان شهریور نتوانسته نمره حد نصاب را کسب نماید با امتحان مجدد و دوپینگ، قبولی با نمره الف در آزمونهای آبکی مهرماه  برایش رقم زده  و به ریش معلم مربوط پوزخند میزنیم در این خصوص چه فکری کرده ایم؟

جناب وزیر

خروجی سیستم آموزشی ما انباشت و پمپاژ محفوظات عمدتا زائد در مخیله دانش آموز است آموزش فکر کردن و آموزش فرآیند تحلیل و حل مسئله حلقه مفقود ماست.برای حل این معظل و همچنین آفت کنکور چه تمهیدی اندیشیده ایم؟

افت تحصیلی و پدیده نمره کیلویی، اعتیاد و مسائل اخلاقی در مدارس، پدیده حامل های انرژی و  قطعی آب ،برق، گاز و تلفن مراکز آموزشی هر یک به تنهایی میتوانند کمر همت هر مدیری را خم کند در این موارد چه راهکاری اندیشیده خواهد شد؟

جناب وزیر

امروزه روح و روان معلها درگیر اقساط بانکی است در اثر استثمار بانکها از یک طرف و پایین بودن دریافتی همکاران این سامان، صورت به سیلی سرخ میکنند و قاطبه همکاران آه در بساط ندارند و برای تامین یک زندگی ساده و شرافتمندانه چه خفتها و تحقیرهای روحی و روانی را از جامعه پیرامونی که به جان نمی خرند

آقای وزیر

معلم مسافر کش نمی تواند فرهنگساز باشد ،آموزش بسیاری از دروس تکراری با حجم نجومی و بی ارتباط با آینده شغلی دانش آموزان روح و روان دانش آموز ایرانی را به ستوه آورده و به شورش اجتماعی خفیف وادار کرده است.