زینب سودی- خبری در چند روز اخیر مبنی بر تغییر برخی مدیران و استانداران استانها از جمله استاندار زنجان منتشر شد که البته صحت و سقمش معلوم نیست، ولی خود به خود ما را به قضاوت عملکرد محسن افشارچی واداشت . از هفت ماه پیش که  محسن افشارچی سکان استانداری زنجان را به دست گرفته تا کنون هر آنچه حسن ظن و نیت داشته ایم، خرجش کرده ایم و البته گفتیم که  با دیده انصاف منتظر اقدامات او خواهیم ماند. امروز هم،  آنقدری از ریاست دکتر افشارچی بر استانداری زنجان می گذرد که بتوان  عملکرد این استاد دانشگاه را این بار در ردای استاندار  بررسی کرد و مشمول قاعده “هنوز زود است” نشد. به قول برخی از دوستان هم ، افشارچی را نه می شود نقد کرد و نه می شود رهایش کرد.اما به هر حال  ما رویه روزنامه نگاری را  پیش می گیریم.

با رسیدن مصطفی طاهری بر مسند نمایندگی مجلس، شاهد بالاآمدن تیم هایی چه در لیست “ما براین باوریمِ” شورای شهر و چه فشار در انتصابات پس از دولت سیزدهم بودیم که حتی صدای دوستان و هم فکرانشان را هم درآورده بود. البته نمونه اش را در شهرهای دیگر هم شاهد هستیم و گویا گریزی از آن نیست چون پاسخی دراین خصوص دریافت نمی کنیم . فقط حُسن مصطفی طاهری این است که عملکردش در حوزه نمایندگی و  مجلس، قابل تحسین است.

اما اولین موضوع بعد از  شروع به کار استاندار که همه هم منتظرش بودند موضوع انتصابات و تغییرات و جابجایی مدیران ومعاونان مستقر بود که شاید اکنون واضحتر میتوان گفت بیشتر انتصابات از دل گعده های دوستی و خانوادگی برآمده اند. تا جایی که بازهم اعتراض همفکران و همسویان در آمده است که استانداری را شعبه دوم دانشگاه زنجان می خوانند، گویی در این شهر جز در دانشگاه زنجان و جز در حلقه نزدیکان طاهری و افشارچی و جز در ستادهای انتخاباتی جریان همسو هیچ گزینه متخصص و انقلابی دیگری وجود نداشت و در سازمانها هم هیچ مدیر موفقی در این سالها تربیت نشده بود که لیاقت انتصاب و ورود به حلقه مدیران استان را داشته باشد. این تزریق ناامیدی به بدنه سازمانی استانداری و حتی دهن کجی به همه آنهایی بود که سال ها در ادارات و سازمانهای استان زحمت کشیده اند و حالا هیچ کدامشان شایستگی نداشتند و باید نیروها از دانشگاه  یا از میان دوستان به میز ریاست انتقال می یافتند این خود خلاف اظهارات محسن افشارچی در اولین سخنرانی اش بود که گفت: عدم استفاده از سرمایه های کشور کفران نعمت است. از طرفی هم برخی معتقدند انتصاب معاونان و مدیران از اختیارات استاندار است و بایددست او را باز گذاشت تا تیم مد نظر خودش را بچیند که بعداً برای او نباشد اما به هر حال ؛ عدم تجربه مدیریتی از مهمترین انتقادات انتصابات جدید استان است که این انتقاد در این مرحله بر افشارچی وارد است. اما اینکه تازه وارد ها بتوانند در مدتی که فرصت خدمت برایشان پیش آمده خودشان را نشان بدهند، موضوع دیگری است که باید منتظرش ماند.

 انتقادات دیگری در حوزه  مدیریت آب درخصوص برنامه های متناقض و گسترش صنایع آب بر که مصالح جامعه را فدای اشتغال کوتاه مدت می کند، علی رغم تاکید بسیار افشارچی در بدو ورودش به این موضوع و همچنین در مورد مردم سالاری و برنامه اجرایی و عملیاتی  در مورد آن  و از همه مهم تر عدم  تشکیل تیم رسانه ای و عملکرد ضعیف  تیم مدیریتی استان در تعامل با رسانه ها که کم کم دارد خودش را نشان می دهد، به استاندار زنجان وارد است که به فراخور به آنها هم خواهیم پرداخت .