زینب سودی- مثل همیشه هر وقت موضوع فلسطین و جنایات اسرائیل داغ می شود شعار «نه غزه، نه لبنان» هم  از دهان برخی در مجامع مختلف بیرون می آید.  اما این بار مسئله مقداری متفاوت تر است. گویا ما با کسانی هموطنیم که از سر لج بازی با نظام می توانند آنقدر نسبت به سخت ترین حوادث بی اعتنا باشند که این همه جنایت را در این چند روز نبینند که هیچ، حتی می توانند در طرف دیگر ماجرا در نقش وکیل مدافع اسرائیل هم بایستند. این بار اما خود اسرائیل هم به این ماجرا دامن زد، قصه های ساختگی از مظلومیت اسرائیل رد و بدل شد، آنقدر که برخی از مدافعان خاکستری فلسطین را هم توانست مردد کند و حتی عده ای اعتراض کردند که دورهم آرام نشسته بودیم چرا فلسطین جنگ را شروع کرد؟ جوری که هرکه اسرائیل را نشناسد فکر می کند تقصیر فلسطین است که  بیش از ۷۰ سال سرزمینش در اشغال آنها است.  بیش از دو هزار و پانصد کودک فلسطینی در این هفتاد سال به دست اسرائیل کشته شده اند، آن وقت با رژیمی می خواهیم نایس و صورتی باشیم که وزیر جنگش فلسطینی ها را حیوان خطاب می کند؟ این دوستان یا فهمی از اشغال و غصب و تجاوز ندارند و یا حاضرند در کنار هرکسی که با جمهوری اسلامی دشمن است بایستند؟ بله ! تشکیل دو دولت فلسطین و اسرائیل در کنار هم یکی از طرح هایی است که برخی کشورها به آن معتقدند که بعید است بعد از جنایتی که اسرائیل در این جند روز مرتکب شد کسی در فلسطین دنبال آن باشد.

جالب است که چند روز قبل از حملات اسرائیل به غزه، موضوع مهاجران افغانستانی و نوع برخورد بعضی رسانه ها باعث ایجاد فضایی درکشور شد که مردم را به واکنش های تند و حتی خشونت نسبت به مهاجران افغانستانی ترغیب کرد. برخی از این ها تا قبل از این می گفتند چرا نمی رویم پنجشیر در کنار احمد مسعود کمک افغانستان باشیم؟ حالا نگران حضور مهاجران همسایه دیوار به دیوار و غارت آب و غذا و مایحتاجشان شدند. حتی برخی رسانه ها گفتند حضور افغانستانی ها در ایران موقعیت شغلی خیلی ها را به خطر انداخته است؛ همان آمار اشتغالی که اگر سوی دولت اعلام می شد می گفتند این ها شغل به معنای واقعی نیست و کسی حاضرنیست مشغول به این کارها شود. البته که ساماندهی و قانونمند بودن ورود و خروج مهاجران به هر کشوری وظیفه بدیهی دولت و مجلس است. پس در اینکه هیچ تبعه افغانستانی نباید بدون مجوز وارد کشور شود و همین طور کسانی که غیر قانونی وارد شده اند باید اقدامات قانونی لازم را انجام دهند و یا محترمانه از کشور بروند، حرفی نیست؛ معلوم است که حضور مهاجرین، از هر کجا که باشند تبعاتی دارد. ولی صحبت اینجا است که برخوردهای اخیر با افغانستانی ها به بهانه افزایش ورود آنها به کشور بوی نژاد پرستی می داد. چون حداقل در مورد برخی ها نقطه مورد تمرکز این اعتراض ها  بر حضور تبعه خارجی و مشکلات فرهنگی و اجتماعی و امنیتی آن نبود، شک ندارم  برخی از همین ها که صدای اعتراضشان بلند شد اگر مهاجران از اکراین و یا کشور اروپایی دیگری بودند عکس سلفی و ژست دوستی با آنها می گرفتند؛ بالاخره همه دنبال انسان با کیفیت اند.خلاصه اینکه اگر بنای جمهوری اسلامی دفاع از مظلوم است پس « هم غزه، هم لبنان، هم افغان. جانم فدای ایران»