پیام ملّت – اظهارات ابوالفضل شکوری نماینده اسبق زنجان در مجلس شورای اسلامی و عضو نمایندگان ادوار مجلس علیه جمشید انصاری استاندار سابق زنجان و معاون رئیس جمهوری بازتاب های متفاوتی در سطح استان زنجان داشت . جواد رحمتی با نگاهی نقادانه به این اظهارات ، شکوری را بی اطلاع از اوضاع استان و کشور دانست . متن پاسخ وی به اظهارات شکوری را دنبال می کنیم .

چندی پیش مطلبی را در شبکه های اجتماعی به نقل از نماینده سابق شهرستان های زنجان و طارم خواندم که برایم قابل تامل بود. به ا ستناد شناختی که (به وا سطه حضور چند باره ام در زنجان) از و ضعیت ا ستان دارم و با توجه به اینکه در طول کاری ام حداقل با هشت استاندار به طور مستقیم کار کرده ام، صد البته بسیار دقیق تر از آقای شکوری می توانم در خصوص مطالب ذکر شده توسط ایشان قضاوت نمایم. گرچه پر وا ضح ا ست برای ارزیابی درستی یک عملکرد، باید به گزار شات و شاخص های ر سمی و قضاوت نخبگان و مردم نیز تن دهیم.

سال ۱۳۸۰ که موضوع استانداری جناب آقای انصاری برای زنجان مطرح شد ، جناب شکوری یکی از مخالفان جدی استاندار شدن جناب آقای انصااری بودند! که متاسفانه به دلیل همین نگاه ها و مخالفت ها، استان از توانایی های ایشان محروم و استان آذربایجان غربی با اشتیاق ایشان را پذیرفت . در دوره اول دولت جناب آقای روحانی نیز همین افراد با سنگ اندازی های فراوان ، تمام تلاش خود را برای ایجاد مانع بر سر راه انتخاب ایشان به کار بردند و علی رغم همه این موانع، وقتی جناب ایشان به استانداری زنجان منصوب و آغاز به کار نمودند ؛ به دلیل مخالفت آقای استاندار با سهم خواهی های این افراد، کارشکنی ها شروع شد و اقداماتی انجام دادند که مخالفین نشانه دار دولت از انجام آن ناتوان بودند.

هیچ شکی نیست که جناب آقای انصاری در بین تمامی اصلاح طلبان ( زنجان و کشور ) مواضع شفافی دارند و هزینه های بسیار ی (بدون نفع شخصی) در این راه پرداخته اند و بر خلاف برخی آقایان که موا ضع و عملکرد شان محافظه کارانه بوده و متنا سب با اوضاع سیاسی ، میزان حضور خود در عرصه های سیاسی کشور را تنظیم کرده اند ؛ ایشان حضور فعال و تاثیرگذاری بر جریان اصلاح طلبی داشته و همواره این جریان را همراهی نموده اند.

جناب آقای شکوری پاسخ دهند که پس از خروج قدرت از دست اصلاح طلبان در سال ۸۴ ، چه فعالیت و مواضعی را در دفاع از این جریان فکری داشته اند؟ گرچه اطمینان دارم ایشان و طیفی از همفکرانشان اساسا اعتقادی به اصلاح طلبی نداشته اند و مشکل اساسی شان با آقای انصاری هم صرفا التزام عملی ایشان به این تفکر و نزدیکی به رییس دولت اصلاحات است (و حتی مشکل ریشه ای با رییس دولت اصلاحات دارند ).

جناب آقای شکوری لطفا دروغ نگویید (خواسته یا ناخواسته) . کدام عقل سلیم باور می کند که تنها یک استاندار از استانداران دولت یازدهم به هیأت دولت راه یابد و در دولت دوازدهم نیز پیشنهاد وزارت به ایشان شود ، ولی بگویید که در آستانه عزل شدن از استانداری زنجان، به سمت معاون رییس جمهور منصوب شد؟!

کسی که به دلیل تعهداتش به مردم ا ستان ؛ حا ضر نشد خدمت به مردم زنجان را با ا ستانداری ا ستان های بزرگی همچون فارس (که درسال ۹۴ به ایشان پیشنهاد شد ) عوض کند و نهایتا در سال ۹۵ به واسطه اشرافیت بالا به حوزه برنامه ریزی و توسعه منابع انسانی ، از سوی رییس محترم جمهور مکلف به پذیرش مسئولیت معاونت رییس جمهور شد.

یک اصل اخلاقی ساده به ما می گوید: “راه اثبات خود را نباید از طریق تخریب دیگران طی کنیم”، لذا از جنابعالی تقاضا دارم ضمن توجه به جوانب اظهارنظرهای خود؛ حداقل باور کنید که جناب آقای انصاری در زمره ی سران اصلی تفکرات اصلاح طلبی در سطح کشور مطرح هستند و تنها به واسطه توانایی ها، عملکرد و تجربیاتشان به این جایگاه رسیده اند و در برهه های حساس ، بر خلاف جنابعالی (که حتی در بدو ظهورتان به عنوان یک عنصر سیاسی نیز – به دلیل نوع و شکل اظهاراتتان – تشخیص مواضعتان خیلی سخت می نمود) ؛ به طور عملی از جریانات سیا سی هم سو حمایت کرده اند و امروز صالح ترین فرد برای ایجاد همبستگی و رهبری این جریان فکری در ا ستان هستند .

جایگاهی که شما (با توجه به همین اظهارات و عملکردتان) آرزوی داشتن آن را داشته اید و در حال حاضر جایگاهی بالاتر از نمایندگی ادوار را در تشکیلات سیاسی استان ندارید.

به خاطر دارم در سال ۹۲ جناب آقای انصاری لیست اسامی افرادی را در اختیار بنده گذاشته و فرمودند لیست فوق را گروهی از افراد منتسب به ا صلاح طلبان (که از قضا خود را نماینده بلامنازع این گروه می دانند) تهیه کرده و از من خوا سته اند ایشان را در پست های مدیریتی استان نصب نمایم و عنوان نمودند برخی افراد نام برده شده در لیست ، مشکلاتی دارند و اساسا در زمره اصلاح طلبان نمی گنجند، برخی دیگر هیچ تجربه اجرایی ندارند و حتی تعدادی از مسئولان فعلی از نظر توان مدیریت، از لیست ارائه شده قویترند.

جناب آقای شکوری همین نگاه متعهدانه آقای انصاری و پایبندی ایشان به اخلاق، هزینه هایی را برا یشان ترا شید که یکی از نمونه های بارز آن، همین اظهارنظرهای عناد ورزانه شماست.

در طول مدت آشنایی ام با جناب آقای انصاری ، ندیده ام ایشان کوچکترین سو ء استفاده ای از مسئولیت و جایگاه خود کرده باشند. ضمن اینکه برخوردشان با مدیران و افرادی که با آنها کار می کردند؛ در نهایت احترام و ادب بود و ندیده ام مدیری بگوید که از ایشان سخنی غیرکارشناسی و یا درخواست غیرفنی و غیرقانونی شنیده اند.

جناب آقای شکوری چند مورد از ضعف های مدیریتی آقای انصاری را (البته با سلیقه شخصی خود) ذکر نموده اید که قطعا مردم درخصوص مردمی یا حکومتی بودن افراد (با همین معیارهای جنابعالی ( قضاوت لازم را خواهند کرد و اذها ن عمومی به انتظارات شما از یک مدیر مردمی یا حکومتی واقف شده و بین برداشت های شما و عملکرد آقای انصاری نظر خواهند داد. در فرمایشات جنابعالی ضعف های استاندار به عدم ارتباط با احزاب، عدم ارتباط با مردم، عدم حضور در نماز جمعه، هم سو نبودن با دولت و نظام، میانه رو نبودن و جناحی عمل کردن معطوف شده بود که لازم می دانم درخصوص هر یک توضیحاتی ارائه دهم.

عدم ارتباط با احزاب: اگر منظورتان این ا ست که کار سیاسی ا ستاندار باید در حد عضو یت در یک فراکسیون کاهش یابد و روابط را معطوف به چند جلسه و در حد یک گعده سیا سی و دور هم نشینی محدود نماید و حتی بر خلاف خط مشی اعلام شده توسط دولتی که نماینده آن است (اعتدال) ، مجری تفکرات تند آنها باشد؛ بله اندازه و جایگاه جناب آقای انصاری بسیار بالاتر از این کوته فکری ها ست .

اساسا استانداری محل حل مسایل و مشکلات استان است نه محل گعده. ولی اگر منظور شما نظرخواهی و ارتباط با احزاب و تشکل های سیا سی است؛ طبق نظر وزارت کشور، استان در دوره مسئولیت آقای انصاری تعامل منا سبی با احزاب و تشکل ها (با گرای شات مختلف)داشته و عملکرد ایشان موفق ارزیابی شده است.

عدم ارتباط با مردم: لطفا ملاک این ارتباط را روشن تر تعریف نمایید. آیا جناب آقای انصاری که به دلیل بومی بودن و آشنایی دیرینه شان با بسیاری از مردم؛ ارتباط چهره به چهره و بدون تکلفی را با معتمدین، بزرگان شهر و عامه مردم داشته اند، غیر مردمی هستند؟

فرق ایشان با همه ی مدیرانی که تاکنون دیده ام این ا ست که به شدت از عوام فریبی پرهیز دارند و در مقابل درخوا ست نابجای افراد (با صراحت لهجه ای که دارند ) به روشنی پا سخ منفی داده و آن را به مدیریت دیگری ارجاع نمی دهند تا فرافکنی کرده و مدیری دیگر را به زحمت بیاندازند و در مقابل؛ در صورت جواب غیرمنطقی و بی تعهدی هر مدیر، برخورد قانونی لازم توام با ارائه راه حل را انجام می دهند.

آقای انصاری در طول مسئولیت شان بیشترین و نزدیکترین رابطه را با نخبگان و کارآفرینان دا شتند و الویت های ا صلی ایشان ارتباط نزدیک و چهره به چهره با مردم (هم برای حل مشکلات و هم برای آگاهی بی واسطه از وضعیت جامعه) بود. خانواده های معظم ایثارگران نیز از جایگاه ویژه ای در نزد ایشان برخوردار بودند. جناب آقای شکوری کاش سادگی و بی تکلفی آقای انصاری در بین مردم را سایرمسئولین نیز دا شتند (البته نه نمایشی) . بسیاری از افراد ی که آقای انصاری را از قدیم می شناسند هنوز ایشان را با اسم کوچک صدا می کنند، ولی بعید می دانم حتی خود شما چنین ارتباطی با مردم داشته باشید.

همسو نبودن با دولت و نظام: همسویی با دولت نیز معیارهایی دارد که البته عملکرد ایشان در این حوزه و حضورشان در پست حساس دولت (که بخش اساسی برنامه ریزی و تامین نیروی انسانی و مدیریتی دولت می باشد) ، خود پاسخ شما را می دهد و نیازی به توضیح بیش از این نیست.

ولی درخصوص هماهنگی با نظام؛ آقای شکوری متاسفانه با ادعای اصلاح طلبی (که به باور من هیچ گاه اصلاح طلب نبوده اند) ؛ درمسیری حرکت کرده اند که با بهانه های مختلف ، دولت و حکومت و کشور را از نیروهای توانمند و متعهد محروم و زمینه اختلاف بین نیروهای انقلابی را به وجود آورده و تندروی ها را دامن زده اند.

جناب آقای شکوری مطمئنا تعهد آقای انصاری به آرمان های امام (که منشور انقلاب و ملاک اصالت رفتار انقلابی هر فردی ست) ، از امثال جنابعالی بسیار بیشتر و ریشه دارتر است. یکی از نمونه های بارز این همدلی و همسویی، هماهنگی در ارکان حاکمیتی استان از جمله همکاری تنگاتنگ با قوه قضائیه و ارگان های انقلابی، همراهی اصولی با نماینده ولی فقیه در ا ستان (که زبانزد همگان بوده)و تعامل بالادر شورای تامین (که همگی در گزارشات رسمی مورد تاکید قرارگرفته است)، می باشد.

میانه رو نبودن: میانه رو بودن قطعا به معنای محافظه کاری و باری به هر جهت بودن نیست. مدیری که در حوزه سیاسی مسئولیت دارد و اتفاقا قبول کرده است که به عنوان نماینده عالی دولت، مجری سیاست های آن دولت باشد ؛ نمی تواند به بهانه میانه روی، از اصول خود و سیا ست های دولت د ست بردارد . و ت صادفا این اعتراض، اعترا ضی بود که برخی از دو ستان ا صلاح طلب به آقای ان صاری دا شتند و توقعشان این بود که نماینده عالی دولت با اینکه نماینده مشی اعتدالی دولت است؛ فقط از اصلاح طلبان استفاده نماید.

شما بنده را به یاد افرادی می اندازید که با یک لیست مشخص و نامدار در انتخابات شرکت می کنند و وقتی به اعتبار آن لیست ، رای می آورند؛ همه اصول مربوطه را زیر پا گذاشته و تمام تلاششان معطوف می شود به حفظ آینده سیاسی خود و نه حفظ اصول و باورها و وکالت موکلین.

جناحی بودن: بیشترین اختلاف طیف های مختلف از گروه های سیاسی حامی دولت با جناب آقای انصاری (البته نه افراد اصیل و متعهدین این گروه ها) به این دلیل بود که ایشان حاضر نشدند از این نیروها بیشتر از توان و استحقاقشان استفاده کنند. بارها ایشان در مقاطع مختلف از جمله هیأت های حل اختلاف، بدون توجه به انتظارات برخی افراد (حتی فرمانداران منتصب خود)، رأی را بر اساس برداشتشان از قانون انشا نمودند؛ ولو اینکه با خواسته های آنها مغایر باشد.

حال سئوال این است که از کدام رفتار و کردار ایشان برداشت جناحی داشته اید؟ برگزاری سالم انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۹۴ و صیانت از آراء مردم (که برخی از دوستان شما به مجموعه استانداری خرده می گرفتند که چرا هزاران رأی جابجا نشد تا کاندیدای مدنظرتان انتخاب شود( دلیل رفتار جناحیست؟ اگر منظورتان ایستادگی بر اصولی است که به عنوان نماینده دولت (در راستای سیاست های دولت حاکم)، بر ایفای آن قسم خورده است؛ به نظرم باید به خاطر همین عملکرد و رفتار متعهدانه، قدردان ایشان بود.

و اما چند فاکتور را درخصوص ارزیابی استاندار خوب (در قالب سئوال )طرح می کنم تا مطمئن شوم آیا فرق بین استاندار خوب و بد، قوی و ضعیف و موفق و ناموفق را تمیز می دهید یا خیر؟

استاندارخوب (قوی) چه کسی است؟ (لازم به توضیح ا ست منظور و هدفم از طرح این سوال هیچ یک از ا ستانداران قبلی و فعلی نبوده و مقصودم صرفا روشن شدن نادرستی تعریف آقای شکوری از استاندار موفق می باشد)

۱ -آیا ا ستاندار خوب (قوی)کسی است که به حوزه اختیارات خود آ شنا ست و وقتی در رأس مدیریت یک موضوع قرار می گیرد، به دلیل اشرافیت به حوزه کاری و تجربه کافی، تصمیمات متناسب می گیرد و نتیجه اش می شود شکل گیری ساختارمند مدیریت ؛ مبتنی بر یافته های کارشناسی و تجارب مرتبط؟ و یا استاندار خوب کسی است که صرفا به دلیل اینکه استاندار است، با قدرت ناشی از این جایگاه تصمیماتی می گیرد که در ساختار نظام اداری ایران لازم الاتباع بوده و هیچ امکانی برای اعتراض یا مخالفت با آن وجود ندارد؟ و نتیجه اش می شود بروز و ظهور و رسوب مدیران ترسو و مجیزگو که آمارهای خوشایند مقام مافوق را ساخته و به جای هم افزایی و نبوغ و نوآوری، صرفا تلاش خود را معطوف به رضایت مندی کارفرما می کنند؟

۲ – آیا استاندار قوی کسی ا ست که تعریف مشخصی از توسعه داشته و اطلاعات جامع و کاملی از وضعیت کشور و حوزه فعالیت خود دارد، اقتصااد را خوب می فهمد و شاخص های اقتصاادی را در جهت توسعه پایدار و متوازن، به خوبی مدیریت می کند و برای خود استراتژی مشخصی تعریف کرده و سعی در انتخاب مدیران متناسب با این استراتژی دارد؟ (نه نگاه سیا سی و توزیع مدیریت ها بر ا ساس لیست از پیش تعیین شده) یا استاندار خوب فردی ست که توسعه را در انجام کار مقطعی و روزمرگی و روابط بی حاصل با افراد غیرمؤثر (بدون توجه به میزان و کیفیت منابع و صرفا بر ا ساس درخوا ست های گروهی از افراد و چانه زنی و لابی گری(دانسته و نسبت به توزیع و مدیریت آن اقدام می کند و مدیریت را نقد برنامه های دیگران و جایگاه های مدیریتی را یک امکان برای انجام معاملات ) برای ایجاد حاشیه امن برای مدیریت خود) می داند؟

۳ – آیا استاندار قوی کسی است که نگاهش به توسعه ، زیربنایی ست و در کنار کار تعریف شده اداری ؛ در جهت آ سیب شنا سی (در قالب تشکیل کارگروه های تخصصی با مشارکت دولت و بخش خصوصی) و شناخت نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدید اقدام و با ساختارسازی و انجام کارهایی همچون استفاده بهینه از منابع محدود و جلوگیری از توزیع آن برای اهداف گروهی؛ برای تکثیر قابلیت های بالقوه و بالفعل و افزایش بهره وری تلاش می کند؟ یا استاندار خوب کسی است که به روزمرگی دچار است و خواسته و ناخواسته در جهت منافع گروهی خاص تلاش می کند و اساسا اهداف مشخص، برنامه و استراتژی ندارد و کاری غیر از پیگیری امور رایج انجام نمی دهد؟

جناب آقای شکوری درد چیز دیگری است.اساسا چرائی فرمایشات جنابعالی در این مقطع، لابد دلایل خودش را دارد. لابد تکلیف شرعی احساس کرده اید که سراغ شناخته شده ترین سایت مخالف دولت رفته و عملکرد دولت در استان را با تمسک به دروغ زیر سوال برده اید. مطمئن باشید از این اقدام شما نه آقای انصاری آسیبی می بیند و نه از جایگاه و منزلت او در کشور کاسته می شود. ولی قربانی اصلی این نوع رفتار و گفتار اخلاقیات است که امروز گوهر گم شده جامعه ماست. اخلاقیاتی که قرار بود در نظام اسلامی از طریق اشخاصی چون شما که ملبس به لباس روحانیت هستید، پاس داشته شود ولی با دستانتان در حال قربانی شدن است.مشکلاتی مانند دروغ گفتن، اساس اخلاق در جامعه را هدف قرار داده است. هر چه فکر کردم، از این رفتار و گفتار هیچ نشانی از دغدغه اخلاقی و دینی متأثر از آمیزه های دینی نیافتم. اگر واژه اصلاح طلب را از نام خود بردارید و آن لباس را از تن درآورید، مشکلی با حرف هایتان ندارم. پناه بر خدا